गुगलको "प्रोजेक्ट ग्लास"

चाइना जानुस-चाइनिज जान्नु पर्दैन, दोभासे नि चाहिदैन।

सोर्स 

फोटो खिच् भन्यो फोटो खिच्छ, भिडियो खिच् भन्यो भिडियो खिच्छ।
त्यति मात्रै होर, खिचेको फोटो भिडियो  अन्लाइन पोस्ट गर्दे भन्यो-तु गर्दिञ्छ।
बाटो सोद्यो-देखाइदिञ्छ।
बोलेको भरमा इन्टरनेटमा उपलब्ध सबै कुरो थाहा पाइञ्छ।

अस्ति मात्रै गुगलले "गुगल ग्लास" भन्ने जिनिस सार्बजनिक गर्यो। यो चस्मा जस्तो चिजले माथि लिस्ट गरेका काम गर्छ। चस्मा लगायो अनि आदेस दिएसी यो चस्माले आदेस अनुसार काम गर्छ। यसले अहिले गर्न सक्ने कामको बारेमा गुगलले बनाको यो भिडियोमा मज्जाले हेर्न सकिञ्छ।  खासमा यो अहिले पनि परिक्षण कालमै छ क्यारे। $१५०० तिरेर केहि प्रक्रिया पुर्याए पछि यो किन्न पाइञ्छ।  अहिले तेती बबाल रकेट साइन्स जस्तो नदेख्खे पनि अलि पछि यस्तो टाइपको डिभाइस मान्छेको दैनिक जिबनमा महत्वपुर्ण भूमिका हुनेछ भन्ने मलाइ लाइरा' छ। 

भर्खर एकजना बैज्ञानिक  प्रोफेसर काकुले सन् २०३० मा बिस्व कस्तो होला भन्ने बारेको युट्युब भिडियो हेरेको थिए। अनुमान गर्नुस तपाइले टोइलेटमा पिसाब गरेको भरमा ससिरको रोगको जाच हुञ्छ। ग्लुकोज कति छ, कुनै क्यान्सरको बिकासपो हुदै छ कि। आदि आदि। मेरो बिचारमा यो निकट भबिस्यमा नै सम्भब छ। हाम्रो पिसाबमा रोगसंग सम्बन्धित महत्वपुर्ण प्रोटीन वा अन्य रसायन हुन्छन। टोइलेटमा फिट गरेका रोग टेस्ट गर्ने "चिप" हरुले रोगसंग सम्बन्धित महत्वपुर्ण सुचना दिनेछन। यत्तिको लागि अस्पत्ताल जाने र डाक्टरले जाच्न नपर्ने हुनेछ। बैज्ञानिक र प्रबिधिगत आबिस्कारले मानब जिबन निकै सजिलो बनाइदेको छ। जसरि आज हामि इन्टरनेट बिनाको दिन कल्पना गर्न सक्दैनम। यो दुइ तिन दसक अगाडि कसैले कल्पना नि गरेको थियन। 

"गुगल" प्रविधिको दुनियामा निकै ठुलो र महत्वपुर्ण कम्पनि हो। यसले उपलब्ध गराईराखेको प्रबिधिको बारेमा मैले यहा व्याख्या गरिरहन जरुरि छैन होला। म आफैले नि गुगलको क्रोम प्रयोग गर्छु इन्टरनेट चलाउन। केहि कुरा सर्च गर्न पर्यो भने गुगल नै हो। त्यस्तै यो ब्लगर नि अहिले त गुगल कै। योउटुब नि उस्कै।  आशा छ गुगल को नया "ग्लास" ले नि तहल्कै मच्चाउला।