ब्लड डोनेसनका केहि प्रश्नहरु/सुझाबहरु

Source

केहि दिन अगाडी एकजना मुटुको बाइपास सर्जरी गर्ने बिरामीको लागी रगत दान गर्ने मौका मिल्यो । टिचिंग अस्पत्ताल भित्र रहेको मनमोहन कार्डिएक केन्द्रमा बिरामीको अप्रेसन हुने रहेछ । अप्रेसनको केहि समय अगाडी मैले रगत दान गरेको थिए । ति बिरामीको बाइपास सर्जरी सफल भएहोला भन्ने कामना गर्दछु । म नियमित रगत दान गर्नेमा पर्दैन । यो पल्ट सहित दुइ पटक नै इमर्जेन्सी पर्दा मात्रै रगत दान गरेको छु । पहिलो पटक करिब २०६१/२०६२ तिर माओबादीले आक्रमण गरेका बाग्लुङ्गका बिरामीको लागी बिर अस्पत्तालमा रगत दान गरेको थिए । 

रगत दान र यसको व्यवस्थानामा संलग्न ब्यक्ती र संस्थाहरुलाई मेरो अनुभबको आधारमा केहि सुझाब बाड्न चाहन्छु। 

१. मनमोहन कार्डिएकमा चाहिने रगत ललितपुर रेडक्रस बालकुमारीमा दिन पुगियो । मनमोहन कार्डिएकमा यत्ति पनि ब्यवस्थापन हुन सकिदैन? बिरामीका छोराले भन्दै थिए कि मनामोहनामा निस्चित समय भन्दा अघि र पछि रगतको दिने काम नै हुदैन । चौबिसै घण्टा रगत चाहिने, इमर्जेन्सी पर्ने यति ठुलो ठाउमा पनि यस्तो?  ललितपुर रेडक्रस भएको ठाउ बालकुमारी जाने बाटो सजिलो छैन, रात बिरात आउन पर्यो भने कति गाह्रो होला भन्दै थिए । 

चौबिसै घण्टा मनमोहनमा रगत दान गर्ने बेवस्था गर्न सकिदैन? 

२. यो कमेण्ट रगत निकाल्ने प्रकृयासंग सम्बन्धीत छ । कति ठाउमा किटाणु मार्नको लागी निडल रोप्ने ठाउमा आओडिन प्रयोग गर्ने रहेछन । यहा स्प्रिट गर्ने रहेछन ।  खासै फरक त के कस्तो होला खै?

विस्वका अन्य ठाउमा प्रयोग गरे जस्तै यसरि निडल रोपे पछि टेपले अड्याउने गरे हलचल गर्ने थेन र दुखाउने थिएन । Source

निडल नशामा घुसाउने बेला वा घुसाई सकेर रगत तानी रहदा यत्तिकै छोडिदो रहेछ । जसले निडल, त्यो संगैको पाइप र रगत जम्माहुदै गर्दा रगतको पोको धान्न पर्यो । अलिकति पनि निडल चल्दा त्यसले दुखाउछ किन भने त्यो खाली नशामा घुसेको हुन्छ केहि चिजले नाड्डाइकन । 

यसको समाधानको लागी टेपले निडल र पाइपला टासेर अड्याइ दिए त हुन्छ नि ।  यति सानो प्रक्रिया पनि किन फलो नगरेको होला? 

नया प्रविधिले सजिलो पारेको उद्दार र प्रकोप ब्यवस्थापन

अस्ति शनिबार गएको भुइचालोले हजारौको ज्यान लियो, हजारौ घरहरु भत्के र लाखौ घाइते भए। कतिपय ठाउमा भर्खर उद्दरकर्मिहरु पुग्दै छन बल्ल ४-५ दिन पछि । 

भुइचालोबाट प्रभावित क्षेत्र नक्सामा 

यो भन्दा करिब ८२ वर्ष पहिले पनि यत्तिकै ठुलो भौइचालो जादा करिब दस हजार (नेपालमा मात्रै, भारतको बिहारमा करिब सात हजार) को मृत्यु भएको थियो । 

अहिलेको भुइचालो पछिको उद्दार, राहत ब्यवस्थापन २४सै भन्टा हेरीरहदा ९० सालको भुइचालोपछिको अवस्था त्यतिबेलाको समाज र सरकारले कसरि सम्हाल्यो होला जस्तो लाग्छ । त्यतिबेला न अहिलेको जस्तो संचारको सुबिधा थियो, न बाटोघाटो र गाडिहरुको। हेलिकोप्टर र प्लेनको त कुरै छोडौ। न अहिलेको जस्तो बिस्व एक भएको जस्तो अवस्था. जसरि अन्तरास्ट्रिय सहयोग सजिलो र समयमै आउने अवस्था। 

यसपालिको भुइचालो पछि मानिसहरुको ज्यान बचाउन केहि समय यता प्रयोगमा आएका नया प्रविधिले ठुलो भूमिका खेलेका छन । जसले गर्दा उद्दरकर्मिहरुलाई भत्केका ठाउको महत्वपुर्ण सुचना पाउन, चेपिएका र घाइतेहरुकोबारेमा थहपाउन, र उद्दारका सामग्री पठाउन सहयोग गरेको छ । 

सबैभन्दा ठुलो भूमिका सामाजिक संजालले (फेसबुक, ट्विटर, स्काइप, भाइबर) गर्यो । करोडौले ट्विटहरु भए यो अबधिमा, जसले गर्दा #Nepal, #NepalQuake, #NepalearthQuake, #NepalQuakeRelief जस्ता ह्यासट्यागहरु ट्रेण्डिन भए केहि दिन सम्म। सहि सुचना पुर्याउन, स्वमसेवकहरु समन्वय र परिचालन गर्न । त्यो भन्दा पढि अन्तराष्ट्रिय क्षेत्रबाट सहयोग (रकम वा जिन्सी) सकलन गर्न । केहि वर्ष अगाडी पनि यो सम्भब थिएन ।

फेसबूकले म सुरक्षित छु भन्ने (Safety Check Feature) अभियान चलायो, जसले गर्दा आफन्त र साथीभाई सुरक्षित भएको थाहापाउदा धेरैलाई राहत मिलेको छ ।

त्यस्तै गरि गुगलको व्यक्ति पत्ता लगाउने टुलले (Person Finder Tool) पनि निकै मद्दत गरेको छ । 

केहि वर्षदेखि मात्रै बजारमा आएको ड्रोन प्रविधिले आकाश माथिबाट तलको द्रिस्य खिच्न, मान्छे र हेलिकोप्टर पुग्न नसक्ने ठाउको स्थिती बुझ्न निकै मद्दत गरेको छ । तर यो प्रविधिको प्रयोग धेरै सिमित मात्रामा मात्रै भएको पाइयो । केहि स्वदेशी र बिदेशी पत्रकारले मात्र । चीनको उद्दार टोलीले पनि ड्रोन प्रयोग गरेको खबर आइरहेको छ । क्यानाडाको एरोन प्रयोगशालाले तिन वटा ड्रोन नेपाल पठाएको जनाएको छ । यी ड्रोनले तापीए क्यामेरा प्रयोग गरेर मानव शरिर भएको नभएको, १००० फीट टाढा बाट मानव अनुहार चिन्न सक्ने गरि फोटो खिच्न सक्ने रहेछ । साथ् साथै यस्ता ड्रोनले प्रभावित क्षेत्रको २-डि र ३-डि नक्साहरु बनाउन पनि सहयोग गर्न सक्छन ।

   
  ड्रोनबाट खिचेको भुइचालो पछिको अवस्था 

तापिए फोटो खिच्ने क्यामेरा (IR Camera) भने खासै प्रयोग भएको थाहा पाउन सकिन । यो क्यामेराले बस्तु वा ठाउ बाट आउने तापक्रमको आधारमा फोटो खिच्छ । जसलाई कुनै पुरिएको ठाउमा मान्छे वा जनावर छ कि छैन भनेर थाहा पाउन प्रयोग गर्न सकिन्थ्यो । खासै महँगो पनि नपर्ने क्यामेरा नेपालमा प्रयोग गर्ने व्यक्तिहरु वा संस्थाहरु त्यति नभएको जस्तो लाग्यो । 

डिजिटल नक्सा प्रविधिले पनि उद्दरकर्मी र राहत वितरण गर्ने हरुलाई विभिन्न ठाउमा सजिलो संग पुग्न मद्दत गरेको छ।  

९० सालको भुइचालो संग तुलना गर्दा अहिले हेलिकोप्टरले पनि ठुलो मात्रामा सहयोग गरेको उद्दार, राहत बितरन आदिमा । 

सेल्फी लौरोको रमाइलो

२०१३ मा सेल्फीले खुब चर्चा पायो।  सेल्फी भन्नाले आफ्नो फोटो आफै खिच्ने । बिशेषगरि स्मार्टफोनको ब्यापकता पछि यसको प्रयोग ह्वात्तै बढेको हो । प्रख्यात सामाजिक संजाल ट्विटरले त सन् २०१४ लाइ सेल्फीको वर्ष नै घोषणा गर्यो ।  सेल्फी सब्द करिब नौ करोड भन्दा धेरै पटक ट्विटरमा उल्लेख भएछ, २०१४ मा । हुदा हुदा अब सेल्फीको पढाई नै हुने भयो रे लण्डनको सिटि कलेजमा ।  

अब त सेल्फी संस्कृतिको रुपमा नै बिकाश भैसक्यो । 

हातैले सेल्फी खिच्दा अलि धेरै वर पर सम्मको भिउ ओगट्न नसक्ने । अथवा अलि धेरै साथीले ग्रुप सेल्फी खिच्न नमिल्ने । यसैलाई सजिलो बनाउनको लागि सेल्फी लौरो आयो । सेल्फी लौरो लाइ प्रख्यात टाइम म्यागाजिन ले २०१४ को उत्कृष्ट २५ आबिस्कार मा लिस्ट गरेको छ ।

सेल्फी लौरोको टुप्पोमा फोन राख्न मिल्छ । यो लौरो फोल्ड गर्न मिल्छ जसलाई अंग्रेजीमा extendable monopod भन्ने गरिएको छ । एक मिटर जति लामो बनाउन मिल्ने लौरो पाइन्छन बजारमा ।

करिब $१० देखि $३० सम्म पर्छ अहिले यो सेल्फी लौरो ।

फोटो खिच्ने बेलामा कि त रेमोट प्रयोग गरेर क्लिक बटन थिच्नु पर्यो कि त ब्लु टुथ प्रयोग गरे पनि हुञ्छ । यी दुवै तपाइको सेल्फी लौरो मा छैन भने पनि नो प्रोबलम ।  टाइमर मा राखेर सेल्फी खिच्न मिल्छ ।   

मैले नि भर्खर किनेको सेल्फी लौरोले डल्लै फेमस खायो ।

फोटोको क्वालिटी भने फोनको पछाडिको क्यामेरामा भर पर्छ । यहाँ खिचेका सबै फोटोहरु OnePlus One फोन बाट खिचेको हु ।  

एक्लै भा'को बेलामा फोटो खिच्न मन लाग्यो, कसलाई खिच्देउ भन्ने? सेल्फी लौरो जिन्दबाद ।  

एलामो, सान एण्टोनिओ, TX 

जोइ पोइ घुम्न हिडियो, फोटो खिच्न मन लग्यो । सेल्फी लौरो फेरी पनि जिन्दाबाद ।   

कोर्पस क्रिस्टिको बीच, TX 

साथीहरुसंग घुम्न गएको बेला ग्रुप फोटो खिच्न पर्दा पनि सेल्फी लौरो । अब कोहि पनि छुट्न परेन र अरु कसैलाई हाम्रो फोटो खिच्देउ पनि भन्न परेन । यो सुँगुर चोचे चाइ तितो सत्यको प्रभाबले हल्का रमाइलो ।

US Lexington, Corpus Christi, TX

डुंगा चडेको बेलामा सप्पै ग्रुपकै आउने गरेर फोटो खिच्न पर्यो रे । कसरि सम्भब होला त? सेल्फी लौरो छदै छ नि, नो चिन्ता ।  

ग्रुपको फोटो खिच्न पर्यो तर पछाडिको पुरै आउने गरि, सेल्फी लौरोले खिची हाल्छ नि ।  

घरमा पार्टि भयो, ग्रुप फोटो खिच्न पर्यो कोहि नछुटि । 

गुगलको "प्रोजेक्ट ग्लास"

चाइना जानुस-चाइनिज जान्नु पर्दैन, दोभासे नि चाहिदैन।

सोर्स 

फोटो खिच् भन्यो फोटो खिच्छ, भिडियो खिच् भन्यो भिडियो खिच्छ।
त्यति मात्रै होर, खिचेको फोटो भिडियो  अन्लाइन पोस्ट गर्दे भन्यो-तु गर्दिञ्छ।
बाटो सोद्यो-देखाइदिञ्छ।
बोलेको भरमा इन्टरनेटमा उपलब्ध सबै कुरो थाहा पाइञ्छ।

अस्ति मात्रै गुगलले "गुगल ग्लास" भन्ने जिनिस सार्बजनिक गर्यो। यो चस्मा जस्तो चिजले माथि लिस्ट गरेका काम गर्छ। चस्मा लगायो अनि आदेस दिएसी यो चस्माले आदेस अनुसार काम गर्छ। यसले अहिले गर्न सक्ने कामको बारेमा गुगलले बनाको यो भिडियोमा मज्जाले हेर्न सकिञ्छ।  खासमा यो अहिले पनि परिक्षण कालमै छ क्यारे। $१५०० तिरेर केहि प्रक्रिया पुर्याए पछि यो किन्न पाइञ्छ।  अहिले तेती बबाल रकेट साइन्स जस्तो नदेख्खे पनि अलि पछि यस्तो टाइपको डिभाइस मान्छेको दैनिक जिबनमा महत्वपुर्ण भूमिका हुनेछ भन्ने मलाइ लाइरा' छ। 

भर्खर एकजना बैज्ञानिक  प्रोफेसर काकुले सन् २०३० मा बिस्व कस्तो होला भन्ने बारेको युट्युब भिडियो हेरेको थिए। अनुमान गर्नुस तपाइले टोइलेटमा पिसाब गरेको भरमा ससिरको रोगको जाच हुञ्छ। ग्लुकोज कति छ, कुनै क्यान्सरको बिकासपो हुदै छ कि। आदि आदि। मेरो बिचारमा यो निकट भबिस्यमा नै सम्भब छ। हाम्रो पिसाबमा रोगसंग सम्बन्धित महत्वपुर्ण प्रोटीन वा अन्य रसायन हुन्छन। टोइलेटमा फिट गरेका रोग टेस्ट गर्ने "चिप" हरुले रोगसंग सम्बन्धित महत्वपुर्ण सुचना दिनेछन। यत्तिको लागि अस्पत्ताल जाने र डाक्टरले जाच्न नपर्ने हुनेछ। बैज्ञानिक र प्रबिधिगत आबिस्कारले मानब जिबन निकै सजिलो बनाइदेको छ। जसरि आज हामि इन्टरनेट बिनाको दिन कल्पना गर्न सक्दैनम। यो दुइ तिन दसक अगाडि कसैले कल्पना नि गरेको थियन। 

"गुगल" प्रविधिको दुनियामा निकै ठुलो र महत्वपुर्ण कम्पनि हो। यसले उपलब्ध गराईराखेको प्रबिधिको बारेमा मैले यहा व्याख्या गरिरहन जरुरि छैन होला। म आफैले नि गुगलको क्रोम प्रयोग गर्छु इन्टरनेट चलाउन। केहि कुरा सर्च गर्न पर्यो भने गुगल नै हो। त्यस्तै यो ब्लगर नि अहिले त गुगल कै। योउटुब नि उस्कै।  आशा छ गुगल को नया "ग्लास" ले नि तहल्कै मच्चाउला। 

वायु उर्जा खेती: प्रचन्डले ठिकै भन्या रचन

लहरै मिलेर बसेका वायु उर्जा टर्बाइन हरु   

केही दिन अगाडि वायु उर्जा उत्पादन गर्नको लागि बनाका वायु मिल हेर्न गैयो। ती पंखा घुम्दै बिजुली निकाल्ने खम्बा देख्दा केही बर्ष अगाडि प्रचन्ड (नेपालको तत्कालिन प्रधानमन्त्री) भनेको कुरो याद् आयो। भर्खर प्रधानमन्त्री भा'का उनको अगाडि समस्यै समस्याका पहाड थिए, हुनत अहिले पनि ती जिउ का तिउ छन्। राजनितिक समस्याको भो कुरा नगरम। धेरै समस्या मध्य बिजुलीको एक प्रमुख हो। अहिले पनि एकै दिनमा घन्टौ घन्टा बिजुली आउदैन। के गर्ने के भनेर अल्मलिएको सरकारले तत्कालको लागि डिजेल बाट बिजुली निकाल्ने कारखान थप्ने र नबिकरणिय उर्जाको लागि कस्सिने भयो। नबिकरणिय मध्य पर्‍यो एक वायु उर्जा। वायु उर्जाको सम्बन्धमा अध्ययन गर्न प्रधानमन्त्री नै युरोपको भमण्मा निस्कियो। त्यसको लागि प्रधानमन्त्रिनै जान पर्थेन। तर उनी गए। फर्केर आउँदा हिस्स पारेर बिमान्स्थल्मा भने यो वायु उर्जा त हाम्रो लागि हैन रैछ। उनले भनेको कुरो सहि हो भन्ने मेरो पनि हो, अस्तिको वायु मिल हेरेर फर्के पछि।

टर्बाइन को टुप्पो 

अम्रिकाको वायोमिङ राज्यले अरु राज्यले भन्दा बढी वायु उर्जा निकाल्ने क्षमता राख्ने रैछ। सबै भन्दा पैलो वाउ उर्जा बनाको ठाउ आर्लिङ्टोन हामि बस्ने ठाउँ भन्दा करिब १ घन्टाको मोटर दुरिमा पर्छ। पहिले पनि यता उता गर्दा त्यो बाटो हिंडेको हो तर नजिकै बाट भने यस्पाली मात्रै हेरिम्। टाढा बात हेर्दा त क्या राम्रो देखिने, यी हावा बाट बिजुली निकाल्ने टर्बाइनहरु। लहरै प्राय जसो पहाडको टुप्पामा। सेतै खम्बाको माथी तिन्वटा ब्लेड (टेक्निकली त के भन्छन् कुन्नि?)। धेरै जसो हाई वे मा गाडिमा दगुर्दा सेतै लहरै मिलेका अली अली घुमेक देखिन्छन। त्यो त अली टाढा भ'र पो रैछ। नजिकै बाट हेर्दा पो था'भो कति ठुला हुँदा रैछन भनेर। ती खम्बाको फेदबाट टुप्पो हेर्न खोजेको, फोटो खिच्न खोजेको त के सकिन्थ्यो र? पुरै भुइमै सुतेर तेसो गर्दा पनि सकिएन। फेद बाट अली पर पुगे पछि मात्रै फोटो सम्म खिच्न सकियो, त्यो पनि फेद देखि टुप्पो सम्म नभ्याउने। भन्न खोजेको धेरै अग्ला टावर हुने रैछन्। अर्को कुरो नयाँ जिनिस न हो, हेरी र'नी मन लाग्नी के। अनि फेद नजिक बाट  टुप्पो तिर हेरेको, हावा चलेको बेलामा। एकै छिन् भन्दा बढी हेर्न सकेपो! यस्तरी हल्लिदो रैछ त्यो खम्बा (टर्बाइन्, खासगरी टुप्पो भाग्), रिंगटा नै लाग्ने गरि। अहिले नै खस्छ कि, खसेर मेरै टाउकोमा बज्रिन्छ की झै गरेर। केही बेर यता उता गरेर, फोटो खिचेर फर्किम हामि।

Pedometer on my belt Read 6499 in 8 hrs

In the AIChem meeting in Salt Lake City, I got a free pedometer given by Generic Drugs. Walking around different venders at the conference, this was one of the free items I had in my bag. I never had such device and had no idea about it before. So just googled it today. It is a step counter device. It counts how many steps a person takes. It measures the motion of persons hip. See details in wiki.

pedometer

I put it on my belt at around 12.30pm and checked at 8.30pm. It showed 6499. I don't believe that it really measures the steps you take accurately. But I found this device is very sensitive to motion. So even with a small disturbances around the belt gives a false sense to it. Medical professionals recommend ~10000 steps each day. I think I met this criteria.

I am active enough to stay healthy. Such device to monitor my steps not necessary day to day so didn't use later on.

Do you use pedometer or have ever used before?

फेसबूकको लत(कु)मा फसियो कि?

अहिले सम्म केहिले पनि लाउन नसकेको लत यो फेसबूक ले लायो भन्या। न चुरोटको, न खैनिको, न रौ'सिको, न गांजा, न चरेस, न जुवा, न तास, न केही न केही तर केही बर्ष देखि प्रयोग गर्न थालेको यो फेसबूकको लत लाग्यो जस्तो भयो मलाई त। लत हो की कु(?)लत्? 

ग्र्याजुएट स्टुडेन्टको जिवन यत्तिकै पनि ब्यस्त नै हुन्छ। बिहानै देखि राती सममा की त ल्याब मा Experiment गर्ने की त कम्प्युटर्मा तथ्य बिश्लेशण गर्ने। करिब आठ बजे तिर बाट सुरु हुने मेरो दिन राती बार्ह देखि एक बजे सममा टुङी सक्छ। यसरी नै मेरो काखे कम्प्युटरमा फेसबूकको दिन पनि सुरु हुन्छ र सकिन्छ। आजभोलि मैले प्रयोग गर्ने इन्टर्नेट खोल्ने साधन गुगल क्रोमले देखाए अनुसार सबैभन्दा धेरै पटक खोलियको वेब्साइट फेस्बूक नै रैछ। साथी हरुले भन्छन् के हो २४सै घन्टा फेसबूक मा झुन्डिने? हुन पनि कसै कसैलाइ त तेस्तै देखिन्छ होला। म उठ्दा बित्तिकै उठ्छ यो फेसबूक अनि म सुते पछि सुत्छ। चाहे म संगै हुँ वा नहु। यसको मतलब काखे कम्प्युटर खुल्दा खुल्छ अनि कम्प्युटर बन्द गर्दा सुत्छ।

काठमाडौंको प्रदूषित वायु कतिन्जेल रहने: Polluted Kathmandu

परिचय

काठमाडौको वायु प्रदूषण बारे कमै मानिस अनभिज्ञ होलान् । विहान सुकिला लुगा लगाएर काममा निस्केको मानिस बेलुका घर फर्कंदा उसको लुगा कालो न कालो हुन्छ । सुखयाममा पानीको हाहाकार भएको काठमाडौका बासिन्दालाई अर्को कामको चाप थपिन्छ भने मानसिक रुपमा टाउको भारी हुनु, काम गर्न मन नलाग्ने, नाकमा कालो फोहर संकलन हुने लगायतका शारीरिक समस्याहरू देखिन्छ । अझ ट्राफिक जाम भएको अवस्थामा रिङ्गटा लाग्ने र वाकवाकी पनि लाग्दछ । यो काठमाडौबासीको लागि आम समस्या बनेको छ । मानिसले बाच्नको लागि आवश्यक पर्ने प्राणवायु (Oxygen) को स्रोत नै खुल्ला वायुमण्डल हो । तर काठमाडौंको वायुमण्डल दिन प्रति दिन प्रदूषित हुदै गइरहेको छ । शुद्ध वायुमा प्राणवायु लगायत अन्य ग्यासको निश्चित अनुपात वा परिणाममा हुन जरुरी पर्दछ । वायुमण्डलको  उक्त समानुपातिक संरचना खलवलिएको छ अर्थात् आज काठमाडौको वायु प्रदूषित छ भनी प्रमाणित गराउन कुनै विशेषज्ञले अनुसन्धान गर्न जरुरी छैन । सामान्य मानिसले पनि श्वास लिएको अनुभवको आधारमा सजिलैसग भन्न सक्दछ । यसको प्रत्यक्ष्प्रमाण उपत्यका बाहिरबाट आउने मानिसहरु शहरको भित्री भागमा एक दिनमात्र घुम्यो भने उ तत्काल बिरामी परिहाल्छ ।  

काठमाडौंको वायु प्रदूषण हुन थालेको धेरै वर्ष भएको छैन । सन् १९९३ मा एन्फोले गरेको अध्ययनमा पुतलीसडकमा PM10 को मात्रा ९२ माइक्रोग्रँम प्रति घनमिटर पाइएको थियो तर दश वर्षपछि उक्त कणको मात्रा २६० माइक्रोग्रँम प्रति घनमीटरको हाराहारीमा पुगेको छ । यसले वायु प्रदुषणको स्पष्ट चित्रण गर्दछ । काठमाडौ उपत्यकामा वायु प्रदूषणको प्रमुख स्रोतहरू ईंट्टा भट्टा, सवारी साधन, अन्य साना कल–कारखानाहरु मानिन्छ्न। हाल इटा भट्टामा वायु प्रदूषण कम गराउने आधुनिक प्रविधि जडान भएका वायु प्रदूषणमा यसको भूमिका कम भएको छ । वर्तमान अवस्थामा डिजेल तथा पेट्रोल गाडीहरु नै काठमाडौंको वायु प्रदूषित पार्ने प्रमुख स्रोत मानिन्छ ।

Evergreen Pines or Decidious Maples?

Photo: Shashidhar Belbase

Photo was taken yesterday in the University premises. Beautiful spring has already started in most part of the US but this place still has snow and snow fall occurring. In the picture you can see two types of trees. First type are evergreen pine trees-with full of green leaves. On the right side you see two trees without leaves.

Pine trees are always like that. They are green all the time no matter what season it is. Looking from outside we don't see difference on the tree in summer and in winter or spring and in fall. It looks always the same. Monotonous life. No change throughout life period. They resist and adopt any changes that comes to the nature.

छेपाराको शास्तर र नेपालको लोडशेडिङ

सानो छदा पुष माघ महिनामा नुहाउन अतिनै जाडो हुने। आमाले नुहाउन भन्दा भोलि नुहाउछु भन्ने तर भोलि आउन गार्है पर्थ्यो। अनि आमाको "तेरो नुहाउने कुरो पनि छेपाराको शास्तर भयो" भनाई खुब सुन्न पर्थ्यो।

छेपाराको घर हुदैन् रे। किनभने कहिले पनि बनाउदैन रे। जब रात पर्छ, उसलाई घर चाइन्छ। अनि सोच्छ- "अरु केहि नभए पनि यौटा घर त चाईने हो। भोलि त उज्यालो हुदा बित्तिकै घर बनाउन सुरु गर्छु।" बिहान उठ्यो, त्यति बेला घामले तताउदै लान्छ अनि घर बनाउने काम बिर्सिन्छ। दिउसो त सुत्न पर्दैन, अनि घर किन चाइयो र? (सुत्न लाइ त बिस्तार पो चाइने होला नि? हुनत बिस्तार राख्न घर चाइने हो नि त। :)।।। यता घुम्यो उता घुम्यो। दिन् त बितिहाल्छ। अनि जब सांझ पर्छ। फेरि झल्यास्स सम्झिन्छ कि घर बनाउन त तेत्तिकै बाकी छ। आज त जे भयो भयो भोली त जसरि भए पनि घर बनाउछु भन्दै सुत्छ रे। यसै गरि उसको जिन्दगी सकिन्छ।

यहां जोड्न खोजेको नेपालमा हुने यौटा जल्दो बल्दो समस्या-लोडसेडिङ्को हो। लोडसेडिङ्ले कति नोक्सान पुर्याको छ भन्ने तिर अहिले म लाग्दिन्। यो समस्याबाट मुक्ति पाउने र छेपाराको शास्तर उस्तै उस्तै छ।

World Map Master: 2 yrs cute girl

Lily is now ~4 years old. You can't imagine her memory power and how she can learn things. This video from youtube shows you about Lily's map mastering. The video was recorded when she was 2. She can't even say the name of the countries properly. Her parents ask her to point the name of a country on world map hang on the wall of their room. And Lily points on the right point on the map. And she claps. She knows more countries than me. So interesting and full fun. You enjoy the video.

LG CU920: My experiences

I have been using LG's CU920 touchscreen mobile set for last 9 months. I liked it and still loving it. It is simple, small (easy to carry) and user friendly too. The main point for choosing this set was its touchscreen. It is giving me the feeling of using i-phone with less cost. It has many features like camera, email, internet, TV etc. Most important thing, it came free with new plan.

All of sudden, its touchscreen didn't work. I don't remember anything bad happened to it (was not dropped, no liquid spilled etc.). Only incoming calls could be received and other functions were totally not available for use. I couldn't make calls, look up phone numbers. I tried to fix it by removing smart chip and putting it back. I did same for battery but none of these worked.

I went to local at&t store to get help. They tried same thing as I mentioned above. Last option was to change set. I had one year warranty and because of that I got my phone replaced with new one. This is good for me :). But bad thing was I lost all data from the old one. I couldn't get it and transfer to the new one. All the phone numbers were lost. If I am not calling you, my friend I don't have your number. I am just waiting for your call to get your number. There are two reasons for not being able to get the numbers and data from the old set. First one is all the numbers were saved in music mode. The another was I did not save phone numbers and other data to the smartchip, instead they were directly saved into the set.

Anyway now I have new set functioning well and again enjoying it. If you have similar experiences, please share.

Artificial Intelligence version 0.01

Nabin k Malakar

When we identify the objects we assign them with function. That means our degree of intelligence has to do with its usage. The more efficiently we can make the connections, more intelligent we are pronounced. This explains our dominance in the whole animal kingdom. We can make use of things and think of possible ways of connecting the subjects. We can think! The process of thinking leads us to ability to discover. The tool from Thinking to discovery is exploration. The process of exploration is random, however, we would like to have smart ways to explore.

We are not being able to make objects with artificial intelligence because of the fact that we want to make camera but not associate it with the way our eye works. When we "see" an apple, a lot of logical connections are opened. Camera can take the picture of an apple but it can not associate with its use. When we see a car, we can immediately think of its use. Similarly we can take a picture of an apple. But again, the fact that we have taken picture of an apple will never be reflected in its use by camera. For a robot with camera, apple is an object. Which is not much different than another apple. Just think about an apple, how will you explain it to a robot?

For a record player, one song is no different than another. Yes, you can add the analyzer in terms of currents and voltages and spikes those go up and down and some reference of time in it. But can it sense the melody and harmony of the song? What makes you feel its difference? What makes intelligence to create music?

Similarly, we can have a lot of words in the dictionary. How does dictionary make us understand a word with the help of another word? Without an example of its usage, another word is just as confusing as the first one. During the learning process we start with associating the meanings of words. Association can be with the exact meaning or the nearest neighborhood of the meaning of the subject under construction.

When a robot is given with few objects, it needs to learn their use so that it can learn about the objects. The question here is robot can use the object, but can it learn how to use it? A simple example: Can a robot equipped with first kind of lever go, explore and discover the second or third kind of lever? For this purpose, it needs to associate the functional value of given objects and think of ways to make its usage. The stated example in itself has a lot of complications.

So, I think the next step in Artificial Intelligence is to make connections. Connections that are useful, which can be associated with the functional value, not as objects.


The sustained growth of social network is another example of how connections work. If anything can be identified as having some functional value, its growth is inevitable.

*********
Thinking abilities
Exploration
Discovery
Usage
Discovery
Thinking abilities
cycle et al.


Inspired by the reading of Rota, Feynmann's interview on joys of discovering things and the movie Gods must be crazy and other A.I. related articles.

[Mr. Malakar is a PhD student of Physics. He regularly writes on his own blog Time]

Stanford University in Worlds Smallest Letters

सबै भन्दा सानो अक्षरमा स्टान्फोर्ड युनिभर्सिटी

हाम्रा हजुरबाहरुले हामीले पढ्ने गरेका किताबमा अक्षर देखेर भन्नु हुन्थ्यो "कति सारो दुब्लाएका आजकल यी अक्षरहरु"। त्यसको अर्थ पहिले अलि ठुला अक्षर लेखिन्थे। पुराना किताबहरु हेर्यौ भने पनि त्यो थाहा हुन्छ। अक्षरहरुको आकार घट्दै गैरहेको छ। ब्यवहारीक रुपमा प्रयोग हुने अक्षरको आकार मानिसका आखाले देख्न सक्ने भएपनि सानो भन्दा सानो अक्षर बनाउने होडबाजी बैज्ञानिकहरु बिच चलिरहेकै छ। यसमा प्रबिधीमा आ उने बिकासले साथ दिन्छ। यसै क्रममा स्टान्फोर्ड युनिभर्सिटीका बैज्ञानिकहरुले सबैभन्दा सानो अक्षर लेखेको दाबी गरेका छन।यो भन्दा पहिले १९८५ मा पनि यो श्रेय उक्त युनिभर्सिटीलाई थियो। जो १९९० मा खोसिएको थियो।

प्रोफेसर हरिको नेत्रित्वमा ग्राजुयट बिध्यार्थीले गरेको खोज बाट उक्त उपलब्धी हांसिलभएको हो। ति अक्षरहरु 0.3 nm साना subatomic bits जोडेर लेखिएका हुन। एक न्यानोमिटर (nm) भनेको एक मिटरको दश करोड भागको एक भाग हो। सानो अक्षर लेख्ने खोजाईले न्यानोप्रबिधीको बिकास भएको मानिन्छ। यो प्रबिधी अहिलेको जल्दो बल्दो क्षेत्र हो बिज्ञान प्रबिधीमा। सानो अक्षर बनाउने होडले एक त रेकर्ड कायम त गर्छ नै। मुख्य फाईदा भनेको धेरै सुचनालाई सानो ठाउमा राख्ने प्रबिधीको बिकासमा सहयोग पुर्याउछ। तपाईको कम्प्युटर चिपमा सुचना कति खादेर राख्न सक्नु हुन्छ त्यसैमा महत्व छ। अहिले सम्मको मान्यता अनुसार अधिकतम एउटा परमाणुले एक बिट प्रतिनिधित्व गर्न सक्छ भन्ने छ। यो भन्दा तल ओर्लन सम्भव छैन। तर यो नया अनुसन्धानले पहिलेको मान्यतालाई भत्काइदेको छ। उप-परमाणीक आकारमा पनि एक बिट राख्न सकिन्छ भनेर हरिको समुहले प्रमाणीत गरेको छ। जो आफैमा ठुलै उपलब्धी हो।

Researchers from Stanford University write S U (Referring Stanford University) in worlds smallest letter. This achievement is described in Science daily. Here is the full story.

Temporal trend of Power Use shows high in Winter

Power consumption is very important issue. In Nepal there is black out for 16 hrs in every 24 hrs because of power shortage. In developed countries like the USA also it is a matter of concern. For lower class and middle class families, power bill specially in winter, is a headache. Because of cold electricity is used to heat the house. I looked my own electricity for past one year and it shows power use is higher in colder months.

Fig: Shows the temporal trend of power use (kwh) in months in my apartment.

The figure above shows lowest use in August and highest in January. There are different ways to save power to lower your power bill. One way is to use CFL as a source of light. And careful use of heater to heat of your house. Because in winter most of the power is used for this.

I found this page useful to know how to save power money as well Environment. Here are some tips.

(1) Use space heaters to heat only the rooms you're in, rather than a central system that heats the whole house, and turning off the heat when you're not home.
(2) Replace regular light bulbs with compact fluorescents
(3) Turn off your computer when you're not using it
(4) Wash laundry in cold water instead of hot or warm

World change starts with educated children

There are millions of children who do not go to school because they can't afford tuition fee, study materials and school is far away from their home. In many cases, they have to help their parents in work and collect evening food, take care of younger siblings etc. If they can't get enough food then how can they think to go to school. This is very sad part of poor countries like Nepal. And, this is more true for girls. I feel very lucky and fortunate because I was able to go school and now I go to world class University. I feel very and very bad when I see kids in my neighborhood who don't go to school due to various reasons. Many of my childhood friends didn't attend school or dropped at 3rd or 4th grade. This is the reality of our society, our village. This situation have changed to some extent but still there are many with the same situation. To be exact: there are over 115 million children of primary-school age who are not enrolled in school, 30% of rural children of developing countries are not enrolled in school, of the 770 million adults in the world who can not read or write-two third are women.

When I started school, I didn't know the exact benefit of going school, doing homework and taking exams. Parents and relatives used to say "go school, study good then you will become a BIG man".  But after reaching to higher grades, I knew the importance of education and how education can change the life of people and society. I was able to go to school because my father knew the importance of education and he helped financially as well. I always used to thing about other ones who could not afford tuition of the school, even though it was minimal amount. I haven't helped noticeably anyone for his/her education. May be I am still not in that position. There is one great guy named John Wood, who is helping thousands of kids.

"An interface has too many methods to fire events from...."

I have been having problem with mpg video files. I want to edit these files and I am using windows movie maker (wmm) program to do this. This is not working. After googling came to know that wmm is not compatible with mpg files. I changed the mpg to wmm compatible files like avi and tried again. Same error message again.

The message says: "An interface has too many methods to fire events from".

Honestly I don't understand what does this mean. I googled it and found same suggestions like I tried before. Didn't work. Recently I bought a Sony DCR-SR45 camcorder. But what is the meaning of having such device (expensive for me) if I can't edit the video clips and make my own movie? If you have any suggestion please let me know.

How many hours on internet?

Internet has become a part of our life-most of the people in developed countries, though very few people in countries like mine(Nepal) have access to internet. Living in a developed country and working as a graduate student makes much more dependent on internet. Besides searching for literatures for research and course, I do use internet for communication and to be in contact with friends as well.

Everyday I surf news sites. Even during my exams or deadlines, I anyhow make time for these sites. My day begins with checking my email. I always try to reply emails instantly. After checking emails, BBC nepali service is my next choice. While listening to this radio, I quickly go over bbc world news. Some online research journals are next to bbc news. These online journals keep me updated to research going on in my field. Everyday I check Environmental Science and Technology, Analytical Chemistry; Science, Nature and other related journals once per week.

Nepali news sites from around the world are other ones. Reading ekantipur is like my regular duty. Some others are: nayapatrika.com, newsofnepal.com, nepalihimal.com, nepalnews.com, nepalipost.com, nepalbritain.com, samudrapari.com, nepaljapan.com etc. Mysansar.com is a blog but like most of others I use it as a source of news.

Internets sites not only provide you information-news and research resourses but also they are good sourse of entertainment. I watch youtube.com for videos and nepali videos are my targets there. nepal123.com has very good videos like nepali comedy, TV serials, movies and much more. Some other entertaining sites are cybersansar.com for models watch, murchunga.com for online live musics.

There are some community making sites in which I am in like hi5.com, facebook.com, orkut.com etc. I have contacted many old friends through these sites. We can interact and discuss on some topic, share photos and videos. We have our one group and networks. For example there is Nepalese Chemists group and Nepalese in Corvallis group in facebook. sajha.com is another popular site in Nepali community. I like to read story in it.

In fact, we are so dependent on internet that without internet I can't imagine life. Some time we make joke that internet is somebody's girlfren/lifefren. Specially it is helping a lot to stay away from home.

I would like to ask the viewers of my blog to share their view.

How do you use toilet in Space?

NASA has lunched its space shuttle Endeavour to International space station today from Kennedy space center in Florida.

Lets talk about one interesting thing here today-related to space travel. Here on earth there is a great force called "Gravity". Because of this we can walk, and more things possible..........But imagine the place where there is no gravity. You can't even walk on the ground as you are doing here on earth. Here is a video that tells how you use toilet in space-there is no gravity.

Great science and great scientists!

http://video.yahoo.com/video/play?vid=719635