लालमटिया देखि लारामी सम्म

(मेरो बुवा आमा अमेरिका भ्रामण आउनु भएको थियो केही समय अघि। त्यसैको अनुभब लेख्नु भयो बुवाले यो पोस्ट मा। दाङ बाट निस्किने नयाँ युग्बोध पत्रिकामा छापेको छ यो टुक्रो। यसपाली बाको पालो! )

कृष्ण गिरी 

लामो समय बिद्यालयमा सामाजिक बिषय पढाउदा अमेरिका भन्ने देश उत्तरी गोलार्दको उत्तर अमेरिका महादेशमा पर्छ भनेर किताब, नक्सा र ग्लोब देखाएर पढाएको म अहिले शिक्षण पेशाबाट अवकाश पाए पछि प्रत्यक्ष्य रुपमा अमेरिका हेर्न आइपुगेको छु । हामि सबैले बुज्ने अमेरिका भन्ने देश संयुक्त राज्य अमेरिका हो। हुनत अमेरिका जाउला र घुमौला भनेर मैले कहिल्यै पनि कल्पना गरेको थिइन। किनभने यो मेरो पहुच भन्दा बाहिरको कुरा थियो। एक त धेरै टाढाको ठाउ, धेरै पैसा खर्च हुने, त्यसमाथी हामि नेपालिलाई त्यति सजिलो संग भिसा नदिने। 

क्याम्पस 

छोराको बिद्यावारिधिको ग्राजुएसन समारोहको लागि म सहित मेरी पत्नीलाइ अमेरिका आउने अवसर मिल्यो । हामि जस्तो एउटा अति कम बिकसित देशको पनि गाउमा बस्ने मान्छेलाइ अमेरिका जस्तो संसारको अति बिकसित देशमा आउदा धेरै कुराहरु  चासोपुर्ण र अचम्म पार्ने खालका हुने रहेछन । फरक भूगोल, फरक हावापानी, फरक संस्कृति, फरक भाषा, फरक खालको बिकाश, फरक खाना आदि । अमेरिका यात्राको आफ्नो अनुभवलाइ दैनिकीको हिसाबले टिप्दै आएको छु र भबिस्यमा सबैसंग बाड्ने योजना पनि गरेको छु । हामि नोभेम्बर महिनाको २८ गते काठ्माण्डौ देखि चिनको कुन्मिंग र  सांघाई हुदै अमेरिकाको लस एञ्जेलस र अन्तिममा डेन्भर आइपुगेका हौ । डेन्भर अमेरिकाको कोलोराडो राज्यमा पर्दछ । त्यहाबाट छोरा बस्ने ठाउ वायोमिंग राज्यको लारामी पुग्न गाडिमा करिब तिन घण्टा लागेको थियो । लालमटियाको मौरिघाट बस्ने मान्छे अहिले अमेरिकाको लारामि  सहरबाट यी अनुभव लेख्दै छु ।

क्याम्पस परिसरमा रहेको घोडा चड्ने गोठालोको शालिक 

Nepali New Year 2070 BS Celebration in America

Nepali community in Laramie, Wyoming, USA celebrated Nepal New Year of 2070 BS last Saturday (not today) with cultural shows and dinner which included Nepali food items. This way we promoted Nepal by showcasing Nepali culture and food among ~300 audiences from local city and national/international people at University of Wyoming.

Program started with Nepali national anthem which was followed by welcome speech by the president of the Friends of Nepal at University of Wyoming (FNUW) Roshan Bogati.

Then, adviser of FNUW Prof Dr. Peter Stahal gave a speech about his experience being adviser and his visit to Nepal. He is leading a summer course this summer in which students are travelling to Nepal to understand environmental situations ranging from urban to mountain area in the Annapurna conservation region. Students from UW will be joined by Nepali graduate students from Tribhuvan University, Kirtipur.

Jill Johnson, associate director of the International Students and Scholars office, UW who was the major donor of the event also addressed the crowd.

In this event, for the first time, I danced in a folk song. I was bit nervous but was fun. Watch videos from the event. Happy New Year to you.

It was nice to see Abby, american teen age girl, dancing on Nepali song.

Shashi sir reciting a poem.

गुगलको "प्रोजेक्ट ग्लास"

चाइना जानुस-चाइनिज जान्नु पर्दैन, दोभासे नि चाहिदैन।

सोर्स 

फोटो खिच् भन्यो फोटो खिच्छ, भिडियो खिच् भन्यो भिडियो खिच्छ।
त्यति मात्रै होर, खिचेको फोटो भिडियो  अन्लाइन पोस्ट गर्दे भन्यो-तु गर्दिञ्छ।
बाटो सोद्यो-देखाइदिञ्छ।
बोलेको भरमा इन्टरनेटमा उपलब्ध सबै कुरो थाहा पाइञ्छ।

अस्ति मात्रै गुगलले "गुगल ग्लास" भन्ने जिनिस सार्बजनिक गर्यो। यो चस्मा जस्तो चिजले माथि लिस्ट गरेका काम गर्छ। चस्मा लगायो अनि आदेस दिएसी यो चस्माले आदेस अनुसार काम गर्छ। यसले अहिले गर्न सक्ने कामको बारेमा गुगलले बनाको यो भिडियोमा मज्जाले हेर्न सकिञ्छ।  खासमा यो अहिले पनि परिक्षण कालमै छ क्यारे। $१५०० तिरेर केहि प्रक्रिया पुर्याए पछि यो किन्न पाइञ्छ।  अहिले तेती बबाल रकेट साइन्स जस्तो नदेख्खे पनि अलि पछि यस्तो टाइपको डिभाइस मान्छेको दैनिक जिबनमा महत्वपुर्ण भूमिका हुनेछ भन्ने मलाइ लाइरा' छ। 

भर्खर एकजना बैज्ञानिक  प्रोफेसर काकुले सन् २०३० मा बिस्व कस्तो होला भन्ने बारेको युट्युब भिडियो हेरेको थिए। अनुमान गर्नुस तपाइले टोइलेटमा पिसाब गरेको भरमा ससिरको रोगको जाच हुञ्छ। ग्लुकोज कति छ, कुनै क्यान्सरको बिकासपो हुदै छ कि। आदि आदि। मेरो बिचारमा यो निकट भबिस्यमा नै सम्भब छ। हाम्रो पिसाबमा रोगसंग सम्बन्धित महत्वपुर्ण प्रोटीन वा अन्य रसायन हुन्छन। टोइलेटमा फिट गरेका रोग टेस्ट गर्ने "चिप" हरुले रोगसंग सम्बन्धित महत्वपुर्ण सुचना दिनेछन। यत्तिको लागि अस्पत्ताल जाने र डाक्टरले जाच्न नपर्ने हुनेछ। बैज्ञानिक र प्रबिधिगत आबिस्कारले मानब जिबन निकै सजिलो बनाइदेको छ। जसरि आज हामि इन्टरनेट बिनाको दिन कल्पना गर्न सक्दैनम। यो दुइ तिन दसक अगाडि कसैले कल्पना नि गरेको थियन। 

"गुगल" प्रविधिको दुनियामा निकै ठुलो र महत्वपुर्ण कम्पनि हो। यसले उपलब्ध गराईराखेको प्रबिधिको बारेमा मैले यहा व्याख्या गरिरहन जरुरि छैन होला। म आफैले नि गुगलको क्रोम प्रयोग गर्छु इन्टरनेट चलाउन। केहि कुरा सर्च गर्न पर्यो भने गुगल नै हो। त्यस्तै यो ब्लगर नि अहिले त गुगल कै। योउटुब नि उस्कै।  आशा छ गुगल को नया "ग्लास" ले नि तहल्कै मच्चाउला। 

भरिया दाईको न "बिसाउने" भारि

भरिया दाईको "बिसाउने" भारि
सुनमाया बिसाउने चौतारी

यस्तो गीत छ नी यौटा फेमस। मेरो चाइ बिसाउने भन्दा नी नबिसाउने भनम जस्तो। अस्तिको हप्ता भरियाको काम गरियो। हाइकिङ ब्यक्प्यक भरि सामान् भर्यो अनि डांडा कांडा उकाली ओराली गर्यो। पांच दिन सम्म करिब पांच घन्टा प्रत्यक दिन्। उकालो चढेर फर्किदा सामान् पनि काम हुँदै जान्थ्यो। हुनत यस्तो काम हाम्रो देशका लाखौंको दैनिकी नै हो। तर पनि आफूले नगरेको काम गर्दा गार्है हुने। कति खैरे पनि देखिन्थे, तर उनिहरुको आफ्नै चाहना ले। यसरी हिंडेको धेरै बर्ष पछि थियो। एक पटक सानैमा प्युठान गएको थिए, दाङ को बाटो हुदै बुवा सङ। दाङ बाट अली पर सम्म बसमा त्यसपछि तीरामको ओरालो हिडेर र दहखोला सम्म हिंडेको छु। तर भारी बोक्न पारेको थेन। भारी नबोकी त अर्को पटक पनि भालुबाङको बाटो २ दिन हिडेर दहखोला पुगेको छू पचास सालको बर्खा मासमा। अनि ५५ हो की ५६ साल तीर दहहोला देखि नारिकोट सम्म रेकम र शिव अंकलहरू सँग हिंडेको छु। त्यसको मजा छुट्तै थियो। तर भारी बोकेर पनि नहिडेको त हैन। स्कुल पड्ने ताका घासका भारी खेत बाट होस् वा बन बाट होस् सकी नसकी बोकिन्थ्यो/ बोक्न पर्थ्यो। बन बात दाउराका भारी पनि कति बोकियो कति। तर त्यो एकादेशको कथा भैसकेको स्थिति हो। 

एक्कासी अस्तिको हप्ता भारी बोकेर उकाली ओराली गर्दापो गार्हो भयो नि। सुरुका दिनहरू खासगरि। त्यसपछि भने बिस्तारै बानी पार्न थाल्या थ्यो, काम सक्क्यो र फर्कियो। उक्त भारी बोकाइको बिस्त्रित कथा यहा अङ्रेजी मा लेखेको छु, जागर लाग्यो भने पढ्नु होला। अहिले भने हाइकिङ गर्दाका फोटोहरु। 

जे सकिन्छ त्यहिँ गरिन्छ

बाबुराम  भट्टराइले मंसिरमा नया चुनाबको घोषणा। संबिधान  त बनाउन  सके पो। नेपालजस्तो जातीय, सांस्कृतिक  भौगोलिक  र भाषिक  रुपमा complicated देशमा त्यसकै आधारमा संघ  बनाउन  के सलिजो हुन्थ्यो र? चित्र ब। केसीले भन्या जस्तै। 

नेपालको पछिल्लो घटनाक्रम  पत्रिकामा  लाइभ  पढियो, टिभीमा लाइभ  हेरियो अनि twitter मा follow गरियो। त्यो भन्दा अरु त सके पो गर्नु। लास्टमा चिन्ता गरियो देशको बारेमा। के गर्ने त। 
 
यसपालिको मौसममा सगरमाथा चड्नेको खुब भीड लाग्यो रे। ट्राफिक जाम नै भयो रे। म पढ्ने university को पनि एक जना सफलता पुर्बक चुच्चोमा पेगेछन्। यताका खैरे सगरमाथा ताक्दा, यहा बस्ने नेपाली भने नजिकैको भेडाउ भन्ने ढुंगे पहाडतिर लागे हिजो। धेरै जसो बेस क्याम्पमै रमाइलो गरियो। दुइ जना (सुजन र रामजी) उक्त पहाडको टुप्पो तिर लागे। सफलता पुर्बक  चुचोमा पुगे। 100 प्रतिसत  सफलता।

 

नेपाली  टोली  भेडाउ पहाडको मुन्तिर 

यो शनिबार

अब त "शनिबार" लेखम कि "सनिबार" लेखम confuse हुन्छ। उहि "सहिद" र "शहिद" जस्तै। पातलो "स" कसरि बोल्ने वा मोटो "स" कसरि बोल्ने स्कुल पढ्ने बेलामा कसैले सिकाएन। अहिले यस्तै यस्तै बिषयमा नेपालि भाषाविद बीच बिबाद चली रहेको छ। आशा गरौ तिनीहरुले नेपालि भाषालाइ अझ समृद्ध र सजिलो बनाउने तिर ध्यान दिने छन्। मेरो यो ब्लगमा धेरै भाषा सम्बन्धि सुद्धा सुद्धिका गल्तिहरु टन्नै  छन्, पक्कै पनि। त्यसलाई भन्दा मैले भन्न खोजेको कुरालाई ध्यान दिनु होला। 

आजभोलिको दैनिकी भनेको शुक्रबार सम्म धुम धडाका चल्छ, दोप्परको गुरुसंगको बैठक सम्म। त्यसपछि बिस्तारै सेलाउदै जान्छ, हप्तांतको लागि। शुक्रबार बेलुका यसो यता उता गरेर बित्छ। घर भन्दा बाहिरै डिनर खान पाइयो भने गजब हुन्छ। शनिबार केहि न केहि कार्यक्रम हुन्छ। कहिले क्याम्पस तिर। कहिले आफै बनायो र कतै गयो। नत्र त ल्याब जिन्दाबाद। हिजोको शनिबार अन्तराष्ट्रिय बिद्यार्थीको पार्टनर भन्ने संस्थाले रयांच (ranch) देखाउने र snowy range मा घुमाउन  लग्यो। हामि पनि पछि पछि लागियो।

ranch को नेपालि के हुन्छ ठ्याक्कै त थाहा भएन तर 'गोठ' भन्दा हुन्छ कि? सहरको बस्ति भन्दा अलि टाढा ठुला ठुला चरन भए तिर टन्नै गाइ पालेर बस्छन। हजारौ गाइ। तरकारी गाइ। गोठालो बस्नको लागि घर पनि हुन्छ। घासको बेवस्था सहित। अमेरिकाको यो राज्य (Wyoming) यस्तै  ranch हरुको लागि पनि प्रख्यात छ। ति गाइ गोठमा बस्नेलाइ cowboy (गाइ गोठालो) भन्छन। 

हुनत आफै गोठालो गरेर आ'को मान्छे तर पनि कहिले काही गाइ गोठ हेर्न जान पनि रमाइलो नै हुन्छ। चौर भरि गोबरै गोबरको थुप्रा। गाइ चरी रा'का। काला गाइ। यिनी सबै तरकारी गाइ हुन्। गाइ सम्हाल्नका लागि हुन सक्छ, यी गाइ गोठालेले अलि घोडा पनि पाल्छन। तर तेतिका घोडा राखेर के फाइदा हुन्छ भन्ने मैले बुज्न सकेको छैन। जे होस् यहाका घोडा नजिकै बाट देखियो। घोडा मात्रै नभएर mule र dunkey पनि। 

यी गोठालेहरुको रहन सहन हेरे पछि snowy range पहाड तिर लागियो। यो पहाडमा धेरै पटक गा'छु म त। तर पनि अलि ठुलो समुहमा जादा अलि रमाइलो हुन्छ कि भनेर। पहिले भन्दा अलि फरक यसपाली हिउ मै हिडियो। snow hiking भनम न। रमाइलै भयो।

यो शनिबार यसरि नै गयो।

यो भिडियो राख्या छु कर हेर्नी भा।

कहिले बन्ला त क्रेजी होर्स#CrazyHorse

बन्दै गरेको क्रेजी होर्स. टाउको मात्रै बनेको छ. 

क्रेजी होर्स भन्दा फेरी घोडा नै सम्झेला नि फेरी. मैले कुरा गर्न ला' को चै घोडा हैन. मान्छे हो. लकोता जातिको अमेरिकन आदिबासी नेता जसले अमेरिकन फेडेरल सरकारको अतिक्रमण बिरुद्द लडाईको नेतृत्व गरेका थिय १९ औ  सताब्तिको अन्त्य तिर (१८७०'s), तिनलाई क्रेजी होर्स भन्ने रैछन. त्यसको अर्थ हुने रैछ, उसको घोडा जाद्रो छ. अमेरिकाका आदिबासी मध्ये एक जाति रैछ लकोता भन्ने. उनीहरुको राज्य अहिलेको डेकोटा (south/north Dakota) राज्य तिर रहेछ. अमेरिकी सरकार संग लड्न नसके पछी सन् १९७७ मा यी क्रेजी होर्सले आत्मसमर्पण गरेका रैछन. यहाका आदिबासिले यिनलाई निकै सम्मान गर्ने रैछन अहिले पनि एक बहादुर र आफ्नो थात थलोको रक्षकको रुपमा. मैले यो क्रेजी होर्स लाइ यहा राख्नुको पनि कारण छ. यो भन्दा अघिल्ला दुइ पोस्ट पढ्नु भा'भए थाहा भयो होला कि स्प्रिंग ब्रेकमा हामि साउथ डेकोटाको रसमोर भन्ने ठाउँतिर घुम्न गा'थिम भनेर. त्यो क्षेत्र यिनै लखोटा आदिबासीको हो. रसमोर पहाडमा आफ्नै थात थलो कब्जा गर्ने अमेरिकन राष्ट्रपतिको स्मारक बनाउदा त्यहाका आदिबासिले सार्है चित्त दुखे, बिरोध गरे. तर के पो लाग्थ्यो र? त्यसैको प्रतिरोध स्वरूप भनौ वा आफ्नो समुदायमा पनि गर्ब गर्न लाएक मान्छे छन् भन्ने देखाउन, आफ्नो पुर्खाको सम्मान गर्न पनि होला रसमोर पहाड जसमा चार अमेरिकन रास्त्रपतिहरुको टाउकाको स्मारक बनाइएको छ, को नजिकै आफ्नै नेता "क्रेजी होर्स" को स्मारक पहाडमा कुदेर बनाउन थालेका रैछन.  

रसमोर पहाडको कथा Mt. Rushmore history and story

लारामी बाट घुम्न निस्केको १३ सदस्यीय टोलि. 

यो पहाड अमेरिकाका प्रसिद्द चार रास्ट्रपतिहरुको कुदिएका मुर्तिहरुको लागि चिनिन्छ। स्प्रिंग बिदाको साइत पारेर घुम्न हिडेको हाम्रो टोलीको बारेमा त यो भन्दा अघिल्लो पोस्टमा लेखेको छु, पढ्नु भा' भए। डेभिल्स टावर हेरेर फर्केर रेपिड सिटीमा बास बसे पछी अर्को दिन बिहान यो पहाडमा सन् १९४१ मा कुदिएका वासिंगटन, जेफर्सन, रुजबेल्ट र लिंकनका टाउकाहरु हेर्न हिडेको थियो हाम्रो टोलि। साउथ डेकोटा राज्यको ब्ल्याक हिल्स क्षेत्रमा पर्यटक भित्राउने हिसाबले बनाइएको यो मोनुमेन्ट पहाडी बाटो हुदै जानु पर्छ। अमेरिकाका मूल बाटो भन्दा साँगुरा, घुमौरा, ओरिपरी सल्लाका रुख, माथि पुगेर तल देखिने भू-द्रिस्य, उकाली ओराली भएको यस्तो बाटोमा कम गतिमा  गाडी कुदाउन सार्है रमाइलो लाउछ मलाइ। करिब तिन घण्टा उक्त ठाउमा बिताएर हाम्रो १३ जनाको जम्बो टोलि फर्केको थियो। फर्किने क्रममा यस्तै र यसलाई टक्कर दिन बनाउन लागिएको क्रेजी होर्स हेरेका थिएम। त्यसको पनि एकदम चाखलाग्दो र मार्मिक कथा छ, अर्को पटक लेखाम्ला।  

यो ठाउँ यसपटक भन्दा पहिले पनि एकपटक गैसक्या थे'. त्यतिबेलाको पोस्ट हेर्न यहा क्लिक गर्नुस। 

शिव लिङ जस्तो डेभिल्स टावर

नेपालि टोलीका केही टावर अगाडि। 

पूजा गर्न थाल्ने हो भने यसलाई सन्सारकै सबै भन्दा ठुलो शिव लिङ भन्दे हुन्थ्यो। तर कसैले पूजा गरेपो। नेपाल् वा भारत तीर भा'भए मान्छेले पूजा गर्दा हुन्। तर यो पर्‍यो अम्रिकामा। 

यसपालीको हिउद अब सक्यो। हिउ लगभग पग्ली सक्यो। बाटो सब सफा चट भै सके। तेस्को पिर भएन। अनि सँग संगै स्प्रिङ ब्रेक हो यो हप्ता। नो कलास। केही महिना भैसक्या थ्यो, उकुस मुकुस भा'को कहि जान नपा'र। अस्तिको शनिबार र आईतवार घुम्न गैयो। घुम्न पनि कता जानु? यसपाली रशमोर पहाड जाने योजना बन्यो। तर त्यो भन्दा अलिक पर वायोमिङ मै पार्ने प्राक्रितिक टावर हेर्न जाने कुरो भो पहिले। रशमोर पहाडको बारेमा अर्को पटक लेखम्ला। अहिले लाई डेभिल्स टावर्। 

हाम्रो टोलि १३ जनाको थियो, जसमा चार जना चाइनिज बाहेक सप्पै नेपालि। ईण्डियनहरू पनि जाने भन्या थे' तर लास्टमा गएनन्। नत्र बहु-राष्ट्रिय हुन्थ्यो टोलि। बिहान सात बाजे सुरु भएको हाम्रो यात्रा करिब छ घन्टाको ड्राइभ पछि डेभिल्स टावर पुग्यो।  त्यो ठाउ नपुगुन्जेल खासै रुख्, जंगल देख्न पाइएन्। जब जङल्, हरियो, परियो देख्न पाइयो-झन आनन्द आउन थाल्यो। अलि पहाड पनि। र बिस्तारै डेभिल्स टावरको टुप्पो झल्याक झुलुक देखिन थाल्यो। हाम्रो गाडी टावरको प्रबेशद्वार पुग्दा शशी सर को टोली त्यहाँ पुगेर फोटो खिच्न ब्यस्त थियो। चाइनिज टोली भने त्यहाँ बाट अगाडि बडिसकेको रैछ। हामि पुगेर त्यहि फोटो सेसनमा मिस्सिम। 

आंधीले ढाल्ने घर्

हिजोको टोर्नेडोले भत्केको घर्। पुरै काठले बनेको घर।  (स्रोत )

अमेरिकाको इन्डिएना राज्यमा हिजो आएको टोर्नेडोले गर्दा थुप्रो धन र जनको पनि क्ष्यती भयो। अली एक दुई दिन अघि दक्षिण तिरका राज्यहरुमा पनि त्यस्तै हावा हुरीले बस्तीका बस्ती ध्वस्त पार्यो। कति मरे पनि। बिकसित मुलुक नहुदो हो त धेरैको ज्यान जादो हो भन्ने सोचाइ आइरन्छ यो मनमा।

अली अघि कृष्ण धाराबासीको आधी न आउने घर भन्ने किताब पढ्या थे। तराई तीरको फुस्को घर हरेक चैत बैषाखमा आउने हुरीले भत्काइदिने, अनि फेरि ओतको लागि बनाउनु पर्ने दुख्ख विवरण सहितको त्यो किताबमा उनले पक्की घर बनाउन पाए देखि यो आधीले केही गर्ने थिएन भनेका छन्। पछि त धाराबासी पनि आधी नआउने पक्की घरमा बस्न थाले होलान् मेरो बिचारमा। नेपाल् जस्तो देशमा अंरिकामा जस्तो टोर्नेडो र अन्य प्राक्रितिक प्रकोप आइरने हो भने कति मान्छे मर्दा हुन है? हुन त हाम्रो तीर मान्छे मर्न अरु नई कारणहरू जति पनि छन्।  

हाम्रो पहिले खरले छाएको घर हुँदा प्राय जसो फागुन चैत तीर हावा हुरीले छानोको खर उडाएर लैजान्थ्यो। अनि धराबासीको किताबमा उल्लेख गरे जस्तै बल्ल तल्ल खर खोजेर की म आफै (बच्चा तेतिबेला) की छिमेकीलाई बोलाएर पानी पर्न भन्दा पहिले नै मिलाउनु पर्थ्यो। सार्है हैरान लाग्थ्यो, प्रत्यक बर्ष तेसो गर्न पर्दा। कुनै बर्ष त दोहोरिएर। अनि मलाइ पनि लाग्थ्यो, यो घर टीनले छाउन पाए त पानी पनि चुन्थेन र घरि घरि छानो चढेर खर मीलाई रन नी पर्थेन। तीन तले घरको छानोमा चढेर काम गर्दा सातो नै जान्थ्यो। अहिले सम्झिदा लाग्छ, छानो मात्रै उडाउने हावा हुरी अमेरिकाको घरै भत्काउने भन्दा त धेरै राम्रो। नेपालमा हावा हुरीले घरै भत्काको तेति हुदैन। पछि (आठ कक्ष्यामा पढ्ने समय तिर) मौरिघाट स्कुल नजिकै बसाइ सरे पछि उक्त समस्या त परेन पक्की घरले गर्दा तर त्यहा भएका आंपका रुखमा लागेका बतिला सबै झार्दा भने मन रुन्थ्यो। 

स्रीजनसिलता भ्यालेन्टाइन मनाउने #creativity#valentine

भालेन्टाइन डे भर्खर् सकियो। आ आफ्नो तरिकाले मनाए मान्छेहरुले। तर मलाइ एकजना किसानले मनाको भ्यालेन्टाइन डे भने रमाइलो लाग्यो।

photo

अमेरिकाको आयोया राज्यको क्रेस्टोन भन्ने ठाउँको एक किसानले आफ्नी श्रीमतीलाई सर्प्राइज देछ, गाईहरूलाई मुटु आकारमा जम्मा हुन लगाएर। श्रीमती बिहान उठेर हेर्दा त यो सर्प्राइज उपहार्। यो भन्दा राम्रो अरु व्यालेन्टाइन उपहार अरु के होला र। एकदम स्रिजनात्मक लाग्यो मलाइ त। एउटा किसान सँग जे छ तेही प्रयोग गर्यो। गाइ र पराल (घांस भनम न)। फोटो पनि निकै राम्रो देख्खेको छ। दिउ ले सेताम्य जमिन्। आज भोलि उक्त क्षेत्र तीर हिउ नाई हिउ ले ढाकेको छ। बिहानै उठेर गाई लाई घास हाल्न निस्केको किसान लाई नयाँ जुक्ती फुर्यो। उसले मुटु आकारमा घासका मुठा छर्दै गयो। गाईहरूले तेही घास लाई पछ्याउदै जादा उक्त आक्रिती बनेको हुनु पर्छ। 

एउटा गल्ती ढाक्न अर्को?

हप्ताको एउटा सम्म लेख्छु त भन्या हो नी भन्न त। तर यसो हेर्दा गोडा तिन्नेक महिना भैसकेछ, केही नलेखेको। लेख्दैन भनेर नलेख्या होर? बेफुर्सदी भनम न। दिमागमा कति कुरा छन् कति, लेख्न मन लाग्या। तर लेख्न पाइया छैन। अब अहिले यो फल सेमेस्टर भन्ने सक्यो। सब केटा केटी घर तीर लागे। मास्टरहरू पनि कोही भ्याकेसन/होलिडे मनाउन हिडि सके, कोहि जादै गर्लान्। क्याम्पस बिस्तारै सुन सान हुँदै छ। धन्न अहिले सम्म त्यति हिउ परि सक्या छैन् र हो नत्र बाहिर निस्किन के मन लाग्थ्यो र। जाडो कहीले काही -F हुन्छ, नत्र भनि प्राय जसो पानी जम्ने भन्दा तलै हुन्छ। पानी जम्ने भन्दा माथी तातो पुग्यो भने त ज्याकेट फुकालम फुकालम हुन्छ भन्दा साथिहरू हास्छन्। आज मेरो ल्याबको एउटा भैरे ले आलु ब्याट्री बनायो दिन भारी ला'र आनि एउटा चम्किनी घडी चलायो। अब यो उस्को ज्वाँईलाई क्रिस्मस गिफ्ट दिन्छ रे। तेत्ती हो ल्याब मा आको त्यो भैरे। अब एकै चोटि आर्को सेमेस्टर सुरु भए पछि आउछ रे। आफू संगैको भैरे यसरी आलु बेटारी बनार खेल्दा, मलाइ के काम गर्न मान् लाउथ्यो र। क्या अर्नु र। जसो तसो चलेकै छ।  

बाहिरको चिसो सम्झिदै, भित्र तातात्तो चिया खाँदै टिभी हेर्दै गर्दा त्यो डिक चेन्नी भन्ने बुश् राष्ट्रपती हुँदा उप-राष्ट्रपती भाको मान्छेको अन्तर्वाता आइ रा रैछ हिजो। अरु त के के भन्यो कुन्नि, कस्ले ध्यान देओस र। एउटा कुरो भने बडो गज्जपको गर्‍यो बुडोले। एउटा किताब लेख्या रैछ, तेही बिकाउन हो कि? के भर्। अस्ति भर्खर् अम्रिकाको त्यो 'ड्रोन' भन्ने जन्तु (जन्तु त के भन्नु, मान्छे नभै चल्ने सानो प्लेन भनम न) इरानको आकाशमा के पुग्या थ्यो, इरानले झ्याप पार्यो केरे। यो 'ड्रोन' बिरोधी ले नथापौने तरिका ले सुराकी को काम गर्छ, उस्तै पर्‍यो भने बम खसाल्छ। पाकिस्तान मा यस्तै 'ड्रोन्" ले सयौ मान्छे मरि सक्यो होला। ओसमा बिना लादेन बसेको घरको रेकी गर्ने काम पनि यसैले गर्या थ्यो। अली ठुलो गिध्ध जत्रो हुन्छ। अहिले सम्मको प्रबिधीको अनुपम रुप मान् सकिन्छ। अरु कुनै देशले पनि यस्तो बना' छैनन् अहिले सम्म। अब यस्तो जिनिस इरान भित्र पस्दा के होला त? अम्रिका को सत्रु नम्बर वन इरान्। यो आफैमा अम्रिका को गल्ति भयो। उता ईरान त्यो जिनिस भित्रको जासुसी कुर/ प्रबिधी निकाल्न/ बुज्न लागि पारेको हुनु पर्छ। ओबामाले के गर्ने अब? उनले ईरान हाम्रो 'ड्रोन्" फिर्ता गर्देउ भनेर भनेछन्। यसो गर्दा ओबामा प्रसासनको गल्ति भयो भन्छन ती चेन्नी बुडाले। के गर्नु पार्ने भन्ने प्रश्नको उत्तरमा त बुडाले "आकाशै बाट बम खसालेर ध्वस्त पार्नु पर्थ्यो 'ड्रोन्"लाई ता की ईरानले त्यसमा भा'को सूचना थाहा पाउन सक्दैन। अब यो बुडाको बुध्धी के। एउटा गल्ति ढाक्न अर्को झन् ठुलो गर्ल्ती गर्ने? ईरान भित्र बम खसाल्दा के होला? युद्ध सुरु हुन्छ की नै? यस्तो कुरा पनि ख्याल नगर्ने? हुनत यिनैको पालामा इराक माथी आक्रमण गर्या हुन केरे। यस्ता सोचाइ भा'का मान्छे यो अंरिकामा टन्नै हुनु पर्छ। अरु लाई आक्रमण गर्ने भन्ने त कति सजिलै सोच्छन भन्या। 

यो फोटो भर्खर् खिचेको। बस चड्ने ठाउमा। अलि अअलिली मात्रै हिउ छ नि भुइमा। अलि अस्तिनै पारेको जम्मै सक्की सक्यो अब त। 

वायु उर्जा खेती: प्रचन्डले ठिकै भन्या रचन

लहरै मिलेर बसेका वायु उर्जा टर्बाइन हरु   

केही दिन अगाडि वायु उर्जा उत्पादन गर्नको लागि बनाका वायु मिल हेर्न गैयो। ती पंखा घुम्दै बिजुली निकाल्ने खम्बा देख्दा केही बर्ष अगाडि प्रचन्ड (नेपालको तत्कालिन प्रधानमन्त्री) भनेको कुरो याद् आयो। भर्खर प्रधानमन्त्री भा'का उनको अगाडि समस्यै समस्याका पहाड थिए, हुनत अहिले पनि ती जिउ का तिउ छन्। राजनितिक समस्याको भो कुरा नगरम। धेरै समस्या मध्य बिजुलीको एक प्रमुख हो। अहिले पनि एकै दिनमा घन्टौ घन्टा बिजुली आउदैन। के गर्ने के भनेर अल्मलिएको सरकारले तत्कालको लागि डिजेल बाट बिजुली निकाल्ने कारखान थप्ने र नबिकरणिय उर्जाको लागि कस्सिने भयो। नबिकरणिय मध्य पर्‍यो एक वायु उर्जा। वायु उर्जाको सम्बन्धमा अध्ययन गर्न प्रधानमन्त्री नै युरोपको भमण्मा निस्कियो। त्यसको लागि प्रधानमन्त्रिनै जान पर्थेन। तर उनी गए। फर्केर आउँदा हिस्स पारेर बिमान्स्थल्मा भने यो वायु उर्जा त हाम्रो लागि हैन रैछ। उनले भनेको कुरो सहि हो भन्ने मेरो पनि हो, अस्तिको वायु मिल हेरेर फर्के पछि।

टर्बाइन को टुप्पो 

अम्रिकाको वायोमिङ राज्यले अरु राज्यले भन्दा बढी वायु उर्जा निकाल्ने क्षमता राख्ने रैछ। सबै भन्दा पैलो वाउ उर्जा बनाको ठाउ आर्लिङ्टोन हामि बस्ने ठाउँ भन्दा करिब १ घन्टाको मोटर दुरिमा पर्छ। पहिले पनि यता उता गर्दा त्यो बाटो हिंडेको हो तर नजिकै बाट भने यस्पाली मात्रै हेरिम्। टाढा बात हेर्दा त क्या राम्रो देखिने, यी हावा बाट बिजुली निकाल्ने टर्बाइनहरु। लहरै प्राय जसो पहाडको टुप्पामा। सेतै खम्बाको माथी तिन्वटा ब्लेड (टेक्निकली त के भन्छन् कुन्नि?)। धेरै जसो हाई वे मा गाडिमा दगुर्दा सेतै लहरै मिलेका अली अली घुमेक देखिन्छन। त्यो त अली टाढा भ'र पो रैछ। नजिकै बाट हेर्दा पो था'भो कति ठुला हुँदा रैछन भनेर। ती खम्बाको फेदबाट टुप्पो हेर्न खोजेको, फोटो खिच्न खोजेको त के सकिन्थ्यो र? पुरै भुइमै सुतेर तेसो गर्दा पनि सकिएन। फेद बाट अली पर पुगे पछि मात्रै फोटो सम्म खिच्न सकियो, त्यो पनि फेद देखि टुप्पो सम्म नभ्याउने। भन्न खोजेको धेरै अग्ला टावर हुने रैछन्। अर्को कुरो नयाँ जिनिस न हो, हेरी र'नी मन लाग्नी के। अनि फेद नजिक बाट  टुप्पो तिर हेरेको, हावा चलेको बेलामा। एकै छिन् भन्दा बढी हेर्न सकेपो! यस्तरी हल्लिदो रैछ त्यो खम्बा (टर्बाइन्, खासगरी टुप्पो भाग्), रिंगटा नै लाग्ने गरि। अहिले नै खस्छ कि, खसेर मेरै टाउकोमा बज्रिन्छ की झै गरेर। केही बेर यता उता गरेर, फोटो खिचेर फर्किम हामि।

नेपालबाट अम्रिका आउँदा शब्दहरुको परिवर्तन

फुट्पाथ = साइड वाक
मार्क = ग्रेड
चकलेट = क्यान्डी
ट्वाइलेट = रेस्ट रुम
होस्टल = डोर्म
मोबाइल = सेल फोन
चप्पल = फ्लिप फ्लोप

सोफा = काउच
बिस्कुट = कुकिज
पेट्रोल = ग्यास

पुलिस = कप
फुट्बल = सकर

हाम्ले नेपालमा पढेको र बोल्ने/ब्यवहारमा प्रयोग गर्ने अङ्रेजी बेलायतको हो। आम्रिकने अङ्रेजी अलि फरक छ। त्यसैको कारण हुन यी शब्द हरुमा परेको फरक्। धेरै जसो शब्द फरक परे पनि अर्थ बुज्न गार्हो छैन्। तर कुनै कुनै ले त अफ्ठेरो नै पारे नि। जस्तो काउच, ग्यास्, कप भनेको सुरुमा बुझिन मैले त। तपाईंले सम्झेका अरु यस्तै केही छन् भने थप्नुस् है। 

-------------------
यो पोस्ट गरे पछि आएका २ टा कमेन्ट: 


प्रदीप भाइ लेख्छन: 
सेडुअल = इस्केजुल

अनि सिताराम सरले लेख्नु हुन्छ: 

क्लास (class) = ग्रेड (grade)
एक्जाम (exam) = टेस्ट (test)
ब्याग (bag) = ब्याग्प्यक (bag pack)
कोनिकल फ्लास्क (conical flask) = एर्लेन्मेयेर फ्लास्क  (Erlenmeyer flask)
फ्ल्याट (flat) = अपार्ट्मेन्ट (apartment)
लिफ्ट (lift) = एलेभेटर (elevater)
टोर्च (torch) = फ्ल्याश लाइट  (flash light)
नम्बर प्लेट (number plate) = लाइसेन्स प्लेट (license plate)
किउ (queue) = लाइन  (line)
डस्ट बिन = ट्र्यास क्यान

फेसबुकमा साथीहरुले थप्दै जादा 

जिरो(0) = ओ
कोल्ड ड्रिन्क्स = सोडा

नेसा (NeSA-NMSU) को अन्तरास्ट्रिय कन्फेरेन्स

New Mexico State University मा रहेको नेपाली विद्यार्थीहरुको यो संस्थाले आयोजना गर्न थालेको यो कन्फेरेन्सको निमन्त्रणा यहाँको नेपालीहरुको संस्थालाई आको थियो। मलाइ पनि फर्वार्डेड ईमेल आथ्यो। यसो कन्फेरेन्सको थिम हेर्दा खासै आकर्सित गरेन। राजनले जाने होर भनेर सोद्दै थिए जादैन होला भन्दे। कन्फेरेन्सको बिषय  “प्रबासी नेपाली: प्रबासका चुनौतीहरु तथा मातृभूमिको चासो” (Nepalese Diaspora: Hostland Challenges and Homeland Interest) मेरो ज्ञानको क्षेत्रको परेन। त्यसैले त्यहा आफूले गरि राखेको अनुसन्धानको काम प्रस्तुत गर्न उपयुक्त देखिन। खाली त्यहा भएका साथि भाई सँग भेट घाट् गर्ने बाहेक अरु मैले केही गर्न सक्ने थिन। चिने जानेको र भेट्न मन भा'का नभा'का होइनन तर गाडी हाकेर जादा धेरै टाढा पार्ने ठाउँ, उडेर जान पैसो नहुने अनि सँग संगै समय पनि टन्नै लाग्ने हुनाले गैन। त्यसको सट्टा क्यन्सास तिर गए केही दिनको लागि।

कन्फेरेन्सको बिषय त राम्रै हो। अनि बिस्वबिध्यलयको नेपाली संस्थाले यस्तो कार्यक्रम गरेको झनै राम्रो। धेरै यस्तै संस्थाले खाली साँस्कृतिक कार्यक्रम मात्रै गरेको जानकारी आउछ। कम्तिमा यस्तो academic कार्यक्रम गर्दा स्वम विद्यार्थीहरुको ब्यवसाइक जीवनमा फाईदा हुन्छ। हामिले वायोमिङमा पब्लिक टक को कार्यक्रम गर्छौ। विद्यार्थीहरुले आफूले गरि राखेको अनुसन्धानको बारेमा presentation दिन्छन्। यसको बारेमा कुनै दिन लेखुला। 

नेसाको कार्यक्रम सफलतापुर्बक सम्पन्न भएछ। संसार भरिका नेपाली मेडियामा समाचार आइरा रैछ। प्रचार प्रसारमा साथिहरु निकै अगाडि रैछन्। यसै सम्बन्धी समाचार राखेको छु तल। 

.......................................................................

अमेरिकाको न्यु मेक्सिको राज्य स्थित न्यु मेक्सिको स्टेट युनिभर्सिटीका नेपाली विद्यार्थीहरुको संस्था नेसा एनएमएसयु (NeSA-NMSU) ले “प्रबासी नेपाली: प्रबासका चुनौतीहरु तथा मातृभूमिको चासो” (Nepalese Diaspora: Hostland Challenges and Homeland Interest) नामक तेश्रो अन्तरास्ट्रिय कन्फेरेन्स सफलतापुर्वक आयोजना गरेकोछ|

उक्त एक दिने कन्फरेन मार्च १९, २०११ का दिन न्यु मेक्सिको स्टेट युनिभर्सिटी, लस क्रुसेस, न्यु मेक्सिकोमा सम्पन्न गरिएको थियो| यस अघि सन् २००९ र २०१० मा आयोजित दुई सफल पछि नेसाले गरेको यो तेस्रो अन्तरास्ट्रिय कन्फेरेन्स हो| 

अम्रिका को दुई थरि मानव अधिकार र प्रजातन्त्र:इजिप्टको आन्दोलनको सन्दर्भ

इजिप्टको दङगा पुलिसले आन्दोलित जनता माथि प्रयोग गरेको अम्रिकामा बनेको अश्रु ग्यासले त होस्नी मुबारकको समर्थन गरेको ठरिन्न होला। तर इराक युध्ध ताका देखि अम्रिकाको महत्वपुर्ण सहयोगी मुबारकको सरकार अहिले जनता को आन्दोलन को तारो बनेको छ। ८२ बर्षे, तीन दशक सम्म शासन गरेको मुबारकलाई ओबामाले फोन गरेर जनताको भावनालाई सम्मान  गर्न भने र मानव अधिकार र प्रजातन्त्र को कुरा पनि गरे। तर राजनीति बाहिर देखे जस्तो हुन्न। भित्र भित्र अनेक कुरा हुने गर्छन्। भित्र भित्र ओबमाले के  भने के  था हाम्लाइ। यसो अनुमान लाउदा खेरी अहिलेको यो आन्दोलनले इजिप्ट्मा मुबारक को निद हराम गरेको छ भने यता अम्रिकामा ओबामा को। अम्रिकी  सेनाको नजिकको सम्बन्ध छ भनिएको इजिप्टको सेनाले मुबारक लाई साथ् देको छ र त्यसैले मुबारकले सेना परिचालन गरेर आन्दोलन दबाउन प्रयास गर्दै छ। अघिल्लो बर्ष मात्र अम्रिका ले इजिप्टलाई $१.३ billion दान देको रैछ। यसै बाट बुझिन्छ अम्रिकी  स्वार्थ।

अम्रिका यस्तो मुलुक हो आफ्नो स्वार्थ पुरा हुने भयो भने जस्लाइ, जस्तो सरकार लाई पनि सहयोग र समर्थन गर्दछ। उसका मानव अधिकार र प्रजातन्त्र त अरुलाई सिकाउन मात्रै प्रयोग गरिने शब्द मात्र जस्तो। 

तीन दशक देखी शासन गरिराको मुबारक डिक्टेटर नै हो। तर अम्रिकी सरकारको उप-राष्टपतिले उसलाइ डिक्टेटर नभन्ने रे। किन भने उनिहरुको सम्बेदन्सील सम्बन्धको कारणले। अम्रिकाले भनेको खुरु खुरु मान्यो भने केही नहुने। निरन्कुस शासन भए पनि कान थुनेर बस्ने। सुनेको नसुनेइ झै गर्ने। यस्ता अरु धेरै उदाहरण छन्।

अर्को तर्फ अम्रिकाको इसरामा नचल्ने र उसलाइ सहयोग नगर्नेलाई के गरेको छ, त्यो त हामले देखि रा'कै हो। अहिलेको इजिप्टको आन्दोलनले अब ओबामा प्रसासनको टाउको साच्चिकै दुखेको छ। हेरम कसरी ह्यन्डल गर्छ यो इस्सुलाइ।

सबै आन्दोलनहरु उपलब्धिमा टुङिदैनन्। त्यसको लागि धेरै कुराहरु मिल्नु पर्छ। सहि नेत्रित्व एउटा महत्व पूर्ण पाटो हो। यो आन्दोलनको नेत्रित्व कस्तो छ त्यो हेर्न बाँकी छ। त्यहाका जनता ले दसकौ सम्म एक कोरो शासन गर्ने मुबारकलाई कम्तिमा पनि फाल्न चाहेका छन्। उनिहरुलाई मेरो सुभकामना छ।  सके सम्म काम छेतिमा धेरै उपलब्धी मिलोस्।   

अम्रिका बस्दाका केही रोचक प्रसँगहरु-२

भाग १ 
१. गिरी हैन जिरी: डिपार्ट्मेन्ट चेअरले (Department Chair) एउटा अवार्ड थाप्ने बेलामा बसान्ट जिरी (बसन्त गिरी, Basant Giri) भन्दा पो हासो लाग्यो मलाइ त। खैरेले हाम्ले भन्ने G लाई Z भनेर बुज्छन्। सुरु सुरु मा त अफुले बोलेको खैरेले बुज्दैनन अनि उनिहरुले बोलेको अफुले नबुज्ने। समस्या तेही हो। अङ्रेजी को। मैले कहिले पनि अङ्रेजी बोलिन भन्दा पनि हुन्छ अम्रिका आउन भन्दा पहिले। चार कलास बाट A, B, C, D सिकेको, त्यो पनि गाउ तिर को सरकारी स्कुलमा।  अनि किताब घोकेको भरमा पास् गरिन्थ्यो। बोल्न त पर्थेन अनि किन बोल्नु र। पछि कलेज पड्ने बेलामा पनि लेख्ने हो बोल्न पर्थेन केरे। पढाउने बेलामा भने बोल्थे सकी नसकि, तर तेसले के काम गरुस र। कठै बरा। आमने सामने भएर बोल्दा त यसो हाउ भाउ ले मेसो पर्थ्यो के भन्न खोजेको भनेर। कहिले काही फोन मा कुरा गर्न पर्‍यो भने, त्यसो गर्न नपरे हुन्थ्यो जस्तो लग्थ्यो। सुरुकै महिना हुनु पर्छ। एक्जना Jason नामको खैरेलाई कफी पसल मा भेट्नु थियो। एक्छिन सम्म कुरेको आउदैन केटो त। अनि कफी पसले लाई ज्यासन आथ्यो अघि भनेर सोदेको कोहि आछैन "ज्याक्सन" नाम को मान्छे भन्छ। खासमा "जेसन" भन्नु पर्ने रैछ। अर्को एक्पटक पढाउनु पर्ने ल्याब मा विद्यार्थी को नाम बोलाउदै signature गराउदै पर्ने थियो, सुरुको दिन्। नाम बोलाउदै गए आउँदै signature गर्दै गै रा' थे। यौटा नाम थियो Michelle, मैले माइकल भन्छु कोहि बोल्दैन, अनी कोहि पनि आउदैन। त्यो नाम लाई लास्ट मा राखे। मलाइ सन्का लाग्यो की मैले सहि उच्चारण गरिन भनेर। अनि ल्याब सहायक लाई यो नाम कसरी उच्चारण गर्छौ भनेको मिसेल हो भन्छ। भित्र भित्रै लाज लाग्यो। अनि त्यो नामको के टी लाई माफ पाऊँ तिम्रो नाम गलत उच्चारण गरेको मा भने। के गर्नु आफुलाई था' भा' पो।

नाम भन्यो बुज्दैन। बसन्त भन्यो बसन्द (Basand) बुज्छ अनि गिरी भन्यो जिरी बुज्छ। त्यो समस्या बाट पार पाउन एक एक गरेर बुजाउनु पर्ने, यो भनेको यो अनी त्यो भनेको त्यो भनेर। आजकल् भने बिस्तारै बानि परेको छ। खैरेले बोलेको त बुज्छु तर मैले बोलेको अझै बुज्दैनन र बेला बेलामा केरे केरे के भनिस भन्छन्।  

Thanksgiving with Goat instead of Turkey: Old Thankgsgiving pics

Thanksgiving Dinner 2007, at Jill's house

Turkeys are cooked specially in Thanksgiving day. I had written about my experience on Thanksgiving festival in my previous post. You can read that here. I relate this festival to Dashain in Nepal. In Thanksgiving people go to their family's house (mom's or dads or both's house) or friends house and eat Turkey meat. 

In past years some local American families used to invite international students. I had attended couple of such invitations and had celebrated Thanksgiving with those families. Last year I was in Nepal this time so didn't have chance to celebrate it. This year I didn't get any invitation. So, instead of Turkey we decided to have goat meat. Today we brought goat meat. Goat meat is special. You can read about this in my previous post here.

Just to remembere the old thanksgiving days I am putting some pictures here.

Halloween, Pumpkin Carving and Wasting Food

Walking on corn maze, Oregon, 2008 Halloween

October 31 is celebrated as Halloween in most of the western world, mainly in north America. 

According to wikipedia this festival has roots in the Celtic festival of Samhain and the Christian holy day of all saints, but is today largely is believed to be a secular celebration. People celebrate this festival with many activities which include trick-or-treat, wearing unique and scary costumes, bonfires, visiting haunted attractions etc. Some people also watch horror movies.

I have participated in some of such celebrations in past. We had visited corn maze field as a part of ghost tour in Halloween celebration. In a big corn maze, we walked through interconnected walkways where one can be lost. We walked in groups so that chance of losing friend was low. It was fun.

Next year local people invited international students for bonfires as a part of halooween celebration. This is not very popular during halloween but people do it in some places. Traditionally a bonfire is a controlled outdoor fire used for informal disposal of burnable waste material or as part of a celebration. We burnt firewood in the dark night on a bank of small river in Oregon. It was also fun. You can see the pictures of that event here.

Around Rocky Mountain National Park in Colorado

Initial plan was to go to Yellostone National Park during second weekend of August but we had to cancel that trip in the last moment. On the same day we planned for one night camping in Rocky Mountain National Park. In a short notice more than two dozens Nepali in Laramie became ready for the trip and went togather. We started our trip late in the evening and reached in the destination around 1am in the midnight. This was a different experience for everyone, I guess. Night was little bit cold.

Team LARAMIE at Camping site