Halloween, Pumpkin Carving and Wasting Food

Walking on corn maze, Oregon, 2008 Halloween

October 31 is celebrated as Halloween in most of the western world, mainly in north America. 

According to wikipedia this festival has roots in the Celtic festival of Samhain and the Christian holy day of all saints, but is today largely is believed to be a secular celebration. People celebrate this festival with many activities which include trick-or-treat, wearing unique and scary costumes, bonfires, visiting haunted attractions etc. Some people also watch horror movies.

I have participated in some of such celebrations in past. We had visited corn maze field as a part of ghost tour in Halloween celebration. In a big corn maze, we walked through interconnected walkways where one can be lost. We walked in groups so that chance of losing friend was low. It was fun.

Next year local people invited international students for bonfires as a part of halooween celebration. This is not very popular during halloween but people do it in some places. Traditionally a bonfire is a controlled outdoor fire used for informal disposal of burnable waste material or as part of a celebration. We burnt firewood in the dark night on a bank of small river in Oregon. It was also fun. You can see the pictures of that event here.

यसरी मनाइएको थियो दशैं: वायोमिङमा मनाइएको दशैंको भिडियो

अघिल्लो पोस्ट्मा हाम्ले पनि दशैं मनाइयो भनेर लेखेको थिए। यसपाली उक्त कार्यक्रमको भिडिओ राखेको छु। बल्ल एक हप्ता पछि अलि फुर्सद मिलाएर भिडियो अपलोड  गरेको छु र तिनै भिडियो यहाँ राखेको छु। तात्ताइ राख्न पाएको भए झनै राम्रो हुन्थ्यो होला तर पनि ढिलो भैसकेको छैन।

पहिलो भिडियो मा लोकनाथ अधिकारीले दशै को बारेमा बोल्दै गरेको अनी अन्तिम तिर पुजा गरेको द्रिश्य देख्न सक्नु हुन्छ। दशैंको ब्याख्या त्यहा रहेका गैर्-नेपाली वा गैर्-हिन्दु हरुलाई मध्य नजर राखेर गरियो होला भन्ने मैले अनुमान गर्या छु।

हाम्ले पनि दशै मनाइम!

प्रत्यक बर्ष आउने दशै यस्पाली पनि आयो। घरमा (बा आमा सङ) दशै मनाउन नपाएको बर्सौ भैसक्यो। म जस्तै लाखौं लाहुरेहरुको यस्तै कथा हुनु पर्छ।नेपालमा हुँदा मनाउने दशैंको बारेमा पछि लेखौला मौका जुरेमा। त्यसको अलि अलि झल्को आउने गरि पहिले एक्पल्ट लेखेको थिए।  त्यो हेर्नलाई यहाँ थिच्नु होला। 

परदेशमा  प्राथमिकता पर्ने अरु नै हुन्छन्। काम गर्नै पर्यो, पड्नै पर्‍यो अनि  सबै भन्दा महत्वपुर्ण त अर्कै संस्क्रिती हुने ठाउँमा हाम्रो दशैं तिहारमा बिदा हुदैन। अनि सबै भन्दा नजिक को सप्ताहन्तमा चाड वाड मनाउने गरेको मैले पाएको छु। तर यसपाली को दशै आइतवार परेछ र ठ्याक्कै त्यसै दिनमा मनाउन पाए लाहुरे नेपाली ले। पोहोर साल को दशैको बारेमा यहाँ हेर्नु होला। 

चियापान समारोहका केहि सहभागीहरु/ केटाकेटीहरु तास खेल्दै छन्। 

अस्तिको शनिबार हाम्रो मा चियापान समारोह थियो। चिया र बिस्कुट सहित केहि फलफूल अनि साथमा मंगल धुन सहित का दशै गीतहरु। शुभकामना आदान प्रदान गरौ भनेर। स्थानिय नेपाली साथीहरुको राम्रै उपस्थिती थियो। यसैबाट दशै आयो भन्ने अनुभुति भएको  हुनु पर्छ भित्री मन बाट। सो कार्यक्रम को बारेमा प्रदीप भाई को ब्लगमा हेरौ/पढौ। अहिले ईमेल र फेस्बूक बाट खुब शुभकामना आदान प्रदान हुने गरेको छ। तर मेरो अनुभब मा पोहोर साल भन्दा यो साल अली काम ईमेल र फेस्बूक बाट आदान प्रदन भएको छ। पोहोर किसिम किसिम का शुभकामना देखेर मैले लेखेको पोस्ट यहाँ हेर्नु होला। 

दशै मनाउने र रमाउने आ-आफ्नै तरिका हुन सक्छन्। तास खेल्ने, पिङ मा च च हुइ गर्ने, टिका लगाएर पैसा बटुल्ने, खसीको मासु नभै नहुने, मदिरा पान गर्ने आदि आदि। केही साथीहरुले तास नखेलेको दशैं के दशैं भनेर शुक्रबार रात भरी तास खेले र मदिरापान  गरे।  यस अर्थमा जस्लाई जे चाइयो तेसैले दशै मनाए लारामीबासी नेपाली ले। लारामिका नेपालीले पाँच वटा खसी काटे। हामी नेपाली लाई खसी नभै दशैं कहाँ आउथ्यो र। खसिकै मासु मिठो।

Camping at Antarctica:Catching up the weather

Patrick Campbell is a PhD Student in the Atmospheric Science Department at the University of Wyoming, WY. Currently, he is studying the Condensation Nuclei (CN) Layer which forms in the mid-stratosphere over Antarctica and is at the McMurdo Station in Antarctica for data collection with other scientists. He will be assisting in the continued (since the 1980's) University of Wyoming measurements of stratospheric ozone, Polar Stratospheric Clouds (PSCs), and aerosols. Here, he shares his experiences living in the most remote and difficult place on the earth.

Well, we survived our Snow Craft I Course (A.K.A. "Happy Camper"), but with no thanks to the weather. We had a blustery night, which dropped our situation to a Severe Weather Condition 2 at about 9:30 p.m., and then we woke up to a Severe Weather Condition 1 (worst case scenario). However, we still managed to work GREAT as a team and were able to finish taking down the whole camp the next morning with an extra 10 minutes to spare. Following this, the weather conditions were at their worst and we needed multiple attempts at meeting our pickup due to white out conditions, -15 degree temperatures, and > 50 knot wind gusts!

 he day and night consisted of outdoor survival training, setting up/down camp, building a snow wall and snow trenches, cooking dinner, melting snow for drinking water, and trying to somehow get some sleep! The good news was that I was able to keep quite warm in my mountain tent accommodations, of course by using the right methods and appropriate gear! I think I even got a couple hours of sleep, woo-hoo! Certainly, camping in Antarctica was a fruitful experience in surviving out in some of the most harsh conditions, while also proving to be quite unforgettable..

T.Be sure to check out all of the pictures on my Picasa Photostream...click here!

Pats blog

खसिकै मासु खानु पर्ने?

अस्तीको आईतवार यहाँ हाम्ले पनि खसि काटेर खाइयो । दिनभरी लाग्यो काट्कुट गरेर कट्नेसी पकाएर खाइसक्दासम्म । अम्रिकामा बसेपनि खसिकै मासु खानु पर्ने । यो नै मिठो हुने अरुभन्दा । कुखुरो त जहाँपनि पाइन्छ, जहिलेपनि खाइन्छ । तर खसी बिषेश । यहाँ खसी खाने मन र जागर लाग्यो भने खसी बुढालाई फोन गर्‍यो अनि रोजेर खसी मार्न लगायो र घर ल्याएर भाग लगायो र खायो । खसिको मासु मात्रै होर? नेपालमा जस्तै रगत, भुडि, टाउको, मुटु, कलेजो, फोक्सो पनि नभै नहुने । खैरे खसी बुढो अचम्म पर्थ्यो सुरुसुरुमा । महिनाको एउटा जस्तो खसी काट्टेका छन् हामी नेपालीले गर्दा । हामले मात्रै होर? अली अली नेपाली भा'का ठाउँमा खसी पाउने ठाउ पत्ता लगाइ हाल्छन र खसी नखाइ छोड्दैनन् ।

रिनोको लेखनाथहरुले पनि अस्तिकै हप्ता यौटा झक्कले खसी खाएछन् । सानो होर!! २०० भन्दा बढी पाउन्डको  रे । फ्रीजर पुरै खसिको मासुले भर्रेको छ रे । साझ ब्यानै खसिको मासु ।  अम्रिकाको अरु ठाउँमा बस्ने साथीहरुले पनि खसी खोज्दै खाँदै गरेका छन् । सजिलरी खसी नपाउने ठाउमा कम्तिमा दशैमा मात्रै भएपनि खसिकै मासु खा'छन् ।

अहिले दशैंको मौसम् । खसि, बोका र भेडाको सबैभन्दा बढी मृत्‍युहुने समय । प्रत्यक घरमा खसीको मासु पाक्नै पर्ने । हामी सानो हुँदा चाडवाडको बेला मात्रै मासु खान पाइन्थ्यो । दशै, तिहार्, चैतेदशै, माघे सन्क्रन्तिमा बिषेशगरि गाउले मिलेर खसी काट्थे अनि आधा किलो-एक किलो मासु घर-घर पुग्थ्यो । केटाकेटी कतिबेला मासु पाक्ला र खान पाइएला भनेर अगेनाको छेउमा रुंगेर बसिन्थ्यो । सातआठ क्लासमा पढ्ने ताका मासु खाने समुह बन्थ्यो । पालै पालो खसी काट्न पर्ने । अनि महिनै पिच्छे खसीको मासु । आजकलको के कुरा गराई भयो र । नेपाल तिर नै होला खसीको मासुको ब्यपक चल्ती भा'को । हिन्दू भा'कोले गाईको मासु खान नहुने । अनि बाहुनहरुले कुखुरो पनि खान नहुने । समाजमा ठुलाठालु अनि जान्नेबुज्ने बाहुनहरु । उनिहरुले खसीको मासु मात्रै खाने । अनि तेही नै बिषेश मासु भयो सबैलाई । सानै देखि तेही बानी लागे पछि के गर्नु ।

मासु त धेरै जनावर र चराहरुको चाखेको छु । खसि, बाख्रादेखि भेडासम्म । बफदेखि बिफसम्म, जरायो, गुना (बादर्) देखि भालुसम्म । कुखुरोदेखि हांस, भङेरादेखि कौवा (काग्), परेवादेखि ढुकुर्सम्म चाखियो होला अहिले सम्म । तर सबैभन्दा मिठो चाही खसिकै । मैले था'पाए सम्म मेक्सिकनहरुले अनी मिडलइस्ट तिरका मुसलमानहरुले पनि खोजी खोजी खसिकै मासु खान्छन  केरे । तर खैरेले खा'को मैले चाँही था'पाको छैन । 

यो २००८ साल असार तिर आफ्नै घरको काले खसि। कसैले दशैं मनायो होला यस्ले। 

अब अरु त तेस्तै हो तेही खसीको मासु खा'को भरमा दशैं मनाइयो भन्नु पर्ला।